Ksiądz Józef Głąbiński

Z Kolbuszowej w świat*

Ksiądz Józef Głąbiński, który urodził się w Kolbuszowej, niedaleko Rzeszowa, pracował w Teksasie, a teraz jest misjonarzem w małej miejscowości Tiquisate w Gwatemali. Dlaczego przedkłada biedną i niebezpieczną Gwatemalę nad bogaty i bezpieczny Teksas, mówi w rozmowie z Tomaszem Cukiernikiem.
- Dlaczego w Gwatemali, która jak większość krajów Ameryki Łacińskiej jest krajem katolickim, brakuje księży i muszą przyjeżdżać między innymi polscy misjonarze?
- Tak, rzeczywiście, Gwatemala jest krajem katolickim. Katolików jest ponad 50 procent, ale księży nie ma. W naszej diecezji Escuintla pracuje tylko 22 księży. Parafii jest 18 i to są parafie duże, tak jak na przykład Tiquisate. Oprócz samego miasteczka mam jeszcze 20 wyjazdów do okolicznych wiosek. Najdalej, prawie 60 km dojeżdżam nad Ocean Spokojny. Połowa drogi jest asfaltem, a połowa dziurami. Przyjechałem do Gwatemali, bo tu byli już księża z Polski. Kiedy zacząłem tu pracę w 1996 roku, w naszej diecezji było czterech polskich księży. Pierwszy z nich przyjechał w 1990 roku. Ta Parafia Świętego Serca Jezusa w Tiquisate jest jedyną parafią w Gwatemali, która przez 22 lata jest prowadzona właśnie przez polskich księży.
- Ilu teraz jest polskich księży w Gwatemali?
- Aktualnie w Gwatemali jest sześciu księży diecezjalnych i kapucyni, którzy pracują przy granicy z Hondurasem. Słyszałem, że jeszcze jest jeden misjonarz z innego zakonu w okolicach stolicy.
- Jak to się stało, że ksiądz pojechał na misje?
- To jest tajemnica powołania. Ma się wewnętrzne poczucie, że należy tam jechać. Na brak księży w Polsce nie można narzekać, więc dlaczego nie pojechać tam, gdzie są większe potrzeby?
- Jak wyglądało przygotowanie do wyjazdu na misję?
- Nie było przygotowania. Owszem, jest w Polsce Centrum Formacji Misyjnej, które normalnie misjonarze przechodzą, ale kiedy ja zdecydowałem się jechać na misję, to akurat polski ksiądz, który pracował w Gwatemali, przyjechał do Polski na wakacje – i od razu mieliśmy z innymi księżmi jechać do Gwatemali. Języka hiszpańskiego uczyliśmy się na miejscu, przed wyjazdem przeszliśmy tylko 2-godzinny kurs (śmiech). Od 12 września do końca roku byliśmy u tego księdza na parafii w górach i tam uczyliśmy się języka. Od 1 stycznia 1997 roku biskup dał nas na parafie, już po kilku miesiącach nauki. Pierwsza parafia, na której byłem, znajdowała się w pobliżu jeziora Atitlan, wioska, skąd było widać jezioro, nazywa się Santa Clara La Laguna i to był punkt dojazdowy. Parafia natomiast znajdowała się w Santa Maria Visitacion. Potem po roku przeniosłem się na atlantyckie wybrzeże Gwatemali, gdzie pracowałem trzy lata w Vicariato Apostolico de Izabal, parafia Entre Rios. Do Tiquisate przybyłem w roku 2000 i byłem do 2001 roku. Potem pojechałem do Stanów Zjednoczonych, tam pracowałem dwa lata w Laredo w Teksasie. Później znowu wróciłem do Gwatemali do Tiquisate, gdzie byłem cztery lata i znowu pojechałem do USA do tej samej diecezji Laredo tylko do innej miejscowości Crystal City, gdzie pracowałem przez cztery lata i 11 listopada 2011 roku wróciłem ponownie do Tiquisate.

całość