Obejrzeliśmy film "Nie patrzcie w górę" i mamy jakieś takie niedobre przeczucia, co
do przyszłego roku.
Całe szczęście, że Nasz Jakże Umiłowany Poseł, wlał w nas naprawdę dużo optymizmu!
W tym roku więc, zamiast udać się na jakąś imprezę sylwestrową, w starych swedrach z butelką whisky (od posła) zasiedliśmy do wspomnień.
Na przebudowanych skrzyżowaniach na Obrońców Pokoju zrobiło się tak jakoś cholernie niebezpiecznie.
Ponieważ nie wiadomo co z tym zrobić, burmistrz Zuba postanowił dla równowagi poprawić bezpieczeństwo na krzyżówce Grunwaldzkiej z Krzaklewskiego i Wojska Polskiego, gdzie (jeszcze) odpukać nie było wypadku.
W tym celu, udał się na rekonesans z radnym Frycem. Jak bowiem wiadomo powszechnie, pan Józef zna się na wszystkim.
Co tam uradzili nie wiadomo konkretnie, ale teraz się nawet nie dziwimy, że Nasz Jakże Umiłowany Poseł porusza się po Naszej Wielkiej Lasowiackiej Stolicy pieszo.
Jakieś 30 lat temu, jeden z prominentnych miejscowych urzędników, przy lampce koniaku, powiedział nam:
W naszym miasteczku jest taka korupcja, że gdybym chciał postawić szeregówkę na środku rynku, to zrobiłbym to bez problemu.
Gdyby radnemu Józefowi Frycowi, naprawdę na sercu leżał los wolnych mediów, to sprawdziłby, w jaki sposób Urząd Miejski dofinansowuje miejscowe, oraz regionalne środki przekazu. Spytałby się burmistrza Zuby, dlaczego przy rozdziale środków konsekwentnie pomijane są Super Nowości, oraz Kolbuszowa Lokalnie . O tym, że mógłby nas zaprosić przynajmniej raz w miesiącu na jaki obiad, nawet nie wspominamy.
Skoro mu to wisi ( i powiewa), to dlaczego więc pochylił się z troską nad losem TVN-u?
Ok, nic nam do tego, marzenia są przecież niekaralne. Skoro jednak nie został wybrany na stanowisko burmistrza, (wice)przewodniczącego Rady Miejskiej, ani nawet nie został przewodniczącym osiedla, to czy może zostać posłem?
Azaliż.... nie na darmo wieszczył mu niedawno publicznie radny Mirosław Kaczmarczyk- Znaj proporcją, mocium panie!
Wigilia to magiczny dzień. Dziś dzieją się cuda, o których nawet filozofom w grudniu 1981 roku się nie śniło.
Kiedy wracaliśmy dzisiaj nad ranem (od redaktora Pawła Galka), na jednaj z ulic Naszej Wielkiej Lasowiackiej Stolicy, (tam gdzie wisiał Trzaskowski), natrafiliśmy na taki oto baner.
Warto zwrócić uwagę na to, co się dzieje (ostatnio?) w Kolbuszowskie Korso. Do tego, że łaskawym okiem patrzy na poczynania miejscowych władz, zdążyliśmy się przyzwyczaić.
Czytamy, bierzemy poprawkę i wiemy (mniej więcej) jak jest naprawdę.
Teraz wygląda na to, że poszło to jeszcze dalej.
Oto krótka relacja z imprezy w MDK.
Z 13 grudnia 1981 roku pamiętam płacz mamy- znowu będą strzelać i milczącego tatę ,wyglądającego przez okno, czy po niego też przyjdą. Nie przyszli.
W zeszłym roku w rocznicę stanu wojennego, spytałem się senatora Stanisław Ożoga, co robił w tym dniu. Myślałem, że napisze bardziej osobiste wspomnienia, z tego słusznie minionego czasu. Zamiast tego zostałem zbanowany.
Teraz wyglądam przez okno, kiedy po mnie przyjdą.
Ok, przesadzam. Czy jednak nie odnosicie wrażenia, że jesteśmy w przededniu czegoś podobnego?
To już 13-sta rocznica powstania Hudaków. Tym razem w Gutkowej Kolibie w Jaśliskach.
Uroczystości patronują Najjaśniejszy Pan Cesarz Franciszek Józef, Andrij Warhol oraz Józef Szwejk.
Nasi stali czytelnicy z magistratu i starostwa, narzekają na (rzeczywiście) żenujący poziom naszego bloga. Jest nam wstyd i bijemy siem w piersi.
Dlatego postanowiliśmy się dokształcić i zapisaliśmy się na bezpłatny kurs dziennikarstwa w naszym MDK.
Radny Karkut potrafi (tak jak my) skrytykować wszystko i wszystkich. Jednak nie , nie w Naszej Wielkiej Lasowiackiej Stolicy, tylko w dalekiej Warszawie. Ma jakąś dziwną alergię do tego co się w naszym zapiecku dzieje.
Poniżej jego godności, jest bowiem zajmowanie się tym, za co dostaje od nas wyrównanie utraconych zarobków. Powiedzmy sobie jednak szczerze- przecież to tylko, 9 stówek miesięcznie.
Azaliż... nam też wydaje się, że powinien zostać zupełnie, ale to zupełnie kim innym niż jest teraz.
Na nasz apel odpowiedziała studentka (niezła laska) II roku Prawa i Administracji z Rzeszowa.
Dziękujemy! W tych oczach można jednak utonąć.
Na początku wyhaczyła, że posługujemy się starym statutem powiatu- dowcipnisie ze starostwa trzymają go na swojej stronie internetowej.
Poradziła uderzyć do wojewodziny, oraz wezwać radę do usunięcia naruszenia prawa w trybie artykułu 87 ustawy o samorządzie powiatowym. Najlepszą podstawą, jest wniosek zarządu o podniesienie staroście pensji o 20% z racji.... utraconych zarobków. Tu się nieźle machnęli, bo w to, że mają duże poczucie humoru, po prostu nie wierzymy.
Oczywiście niewiele to da, bo nawet jak wygramy to rada dalej przegłosuje to samo, tyle że bez głupich pomyłek w trybie procedowania. Jednak minie sporo czasu, zanim biurokratyczna machina to przemiele i będziemy mieli okazję, wyrobić sobie nazwisko, przed następnymi wyborami.
Ponieważ nie mamy takich ambicji, to sobie to odpuściliśmy.
Zastanawia nas jednak, dlaczego nie zrobił tego radny Grzegorz Romaniuk, który od lat przebiera nóżkami aby zostać tutaj kiemsik. I doszliśmy do smutnego wniosku, że jest ulepiony z tej samej gliny co starosta Kardyś i burmistrz Zuba. Tyle tylko, że na jeszcze niższym poziomie merytorycznym. (Czy jakoś tak).
Azaliż... odnosimy dziwne wrażenie, że ich wszystkich pogodzi Mikołaj... z ONR-u.
Znaleźliśmy pod wycieraczką, uzasadnienie uchwał rady powiatu, podwyższających podwyżki dla samorządowców. Dziękujemy!
Napisaliśmy prośbę o ich przekazanie do przewodniczącego Burka, ale to człowiek starej daty i u niego wszystko trwa 14 dni. Poczekamy.
Da się te uchwały zaskarżyć ponieważ nie ma tam mowy o skutkach społecznych (wkurwienie narodu) skutkach finansowych (cholernie kosztownych) i źródłach ich pokrycia (zaciągnięcie kredytu). Co na rusza paragraf 26 Statutu powiatu.
Szukamy więc młodej zdolnej prawniczki, która potrafi to ogarnąć w formie pisemnej. Zdjęcia całej sylwetki mile widziane.
Oczywiście niewiele to da, bo uchyloną uchwałę po poprawieniu dalej mogą przegłosować, ale przynajmniej pokażemy, że są niekompetentni i na te podwyżki nie zasługują.(Czy jakoś tak).Wiele sobie jednak obiecujemy, po spotkaniu z młodą zdolną prawniczką.
