Zamiast reformy – rodzinna rotacja?

 Dostaliśmy odpowiedź, od burmistrza Grzegorza Romaniuka, na nasze pytania, co tam się dzieje w Zespole Oświatowym.
 Dziękujemy.

Z polskiego na nasze.

W Urzędzie Miejskim rozważana jest koncepcja przekształcenia Zespołu Oświatowego w zwykły referat w strukturze ratusza. Z punktu widzenia finansowego byłby to ruch rozsądny — szacuje się, że taka reorganizacja mogłaby przynieść oszczędności rzędu kilkuset tysięcy złotych rocznie. Brzmi dobrze, prawda? Niestety, jak to bywa w administracji, sprawa nie jest tak prosta. Przepisy zmieniają się niemal z dnia na dzień, a każda decyzja wymaga nie tylko odwagi, ale i precyzyjnego rozeznania w aktualnym stanie prawnym.

W związku z tym — jak się domyślamy — nie ogłoszono naboru na stanowisko dyrektora Zespołu Oświatowego. Zamiast tego, do 29 października powołano pełniącego obowiązki dyrektora, pana Tomasza Fryca. Teraz, wobec braku czasu na przeprowadzenie konkursu lub wdrożenie nowej struktury, konieczne będzie przedłużenie tej funkcji o kolejne trzy miesiące. Alternatywą byłby awans wewnętrzny, ale tu pojawia się problem: aby awansować, trzeba najpierw być kierownikiem któregoś z działów. A takich stanowisk w Zespole Oświatowym po prostu nie ma. Prawda?

W praktyce oznacza to, że pan Tomasz może pełnić funkcję p.o. dyrektora tak długo, jak burmistrz uzna to za stosowne. Nawet jeśli ktoś zaskarży tę sytuację do wojewody, odpowiedź może być prosta: „Trwają prace nad nową strukturą organizacyjną.” I temat zostaje zawieszony.

Co ciekawe, okres pełnienia obowiązków dyrektora liczy się panu Tomaszowi do stażu kierowniczego. Nie jest to co prawda warunek konieczny w przyszłym konkursie, ale może stanowić istotny atut. A kto wtedy wygra nabór? Nietrudno się domyślić.

Być może pan Tomasz rzeczywiście jest osobą kompetentną i zaangażowaną, a burmistrz Romaniuk dostrzega w nim potencjał, który warto wspierać. Promowanie dobrych pracowników to przecież jeden z filarów odpowiedzialnego zarządzania. Problem pojawia się jednak w momencie, gdy w grę wchodzi pokrewieństwo — pan Tomasz jest synem przewodniczącego Rady Miejskiej. I choć formalnie wszystko może być zgodne z przepisami, to etycznie sytuacja zaczyna pachnieć... no właśnie, nepotyzmem. I to takim, który czuć na odległość.

Azaliż... nasz zastanawia, dlaczego burmistrz Romaniuk nie poinformowało tych planach radnych na sesji rady miejskiej?

Od zapowiedzi do realizacji – długa droga do obwodnicy

 Po przeliczeniu na palcach wychodzi, że pieniądze na budowę dużej obwodnicy naszego miasteczka potrzebne będą najwcześniej w… 2027 roku.

Tyle co najmniej zajmą uzgodnienia, decyzje środowiskowe, przetargi i papierologia.

Dlaczego więc nasz Jakże Umiłowany Poseł dopytywał się ostatnio, czy zabezpieczono środki na rozpoczęcie budowy już w 2026 roku?
Czyżby nie wiedział, że inwestycja ma poślizg?
A może po prostu chciał się pojawić na pierwszej stronie lokalnej Gazetki Zakładowej, z łopatą w dłoni i uśmiechem pełnym determinacji?

Azaliż... w tej samej sprawie burmistrz Romaniuk i starosta Kardyś zachowują pełen spokój - jakby obwodnica miała powstać sama, z dobrej woli nieba.
Nie widać żadnego lobbingu, rozmów z decydentami, presji czy inicjatywy, żeby przyspieszyć prace.
Zamiast wspólnie ciągnąć temat, każdy siedzi w swoim ogródku i udaje, że to „nie ich kompetencje”.

A mieszkańcy dalej stoją w korkach, wdychają spaliny i słuchają o „planach, które są w toku” - od lat.
Jak tak dalej pójdzie, to zanim wbije się pierwszą prawdziwą łopatę, zmieni się rząd, plan, budżet i pewnie też tablica z nazwiskiem „inicjatora inwestycji”.

Tu podpowiadamy, że linię kolejową Dęba-Rozalin-Kolbuszowa-Rzeszów rozpoczęto w 1899 roku, a ukończono w 1971.

Co poseł Zbigniew Chmielowiec (teraz) może

 Na swoim Facebooku Nasz Jakże Umiłowany Poseł pochwalił siem:

Czyli teraz po dojściu do władzy Koalicji Obywatelskiej, może siem tylko zapytać i to tylko z trybuny sejmowej.
Nie najlepiej to wróży obwodnicy naszego miasteczka. 

Co ciekawe nic (przynajmniej my o tym nic nie wiemy) nie robi w tej sprawie burmistrz Romaniuk oraz jego następca Krzysztof Wójcicki.

Tu podpowiadamy że to wielki sympatyk Platformy Obywatelskiej.   

          

Przecież mógłby podejść siem zapytać osobiście, wesprzeć czy jakoś tak.

Azaliż.... czy radny Karkut Michał który siem przechwalał rok temu że zna osoby decyzyjne w samej Warszawie nie mógłby zadziałać?

Nie zależy im?

A  my postanowiliśmy zasięgnąć informacji u.... źródła.

Do: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
Oddział w Rzeszowie
ul. Legionów 20
35-959 Rzeszów
e-mail: sekretariat_rzeszow@gddkia.gov.pl
Temat: Zapytanie o termin zakończenia dokumentacji obwodnicy Kolbuszowej
Szanowni Państwo,
Zwracam się z uprzejmą prośbą o udzielenie informacji dotyczącej aktualnego statusu prac projektowych nad obwodnicą Kolbuszowej w ciągu drogi krajowej nr 9, realizowaną w ramach rządowego Programu budowy 100 obwodnic.
W szczególności proszę o potwierdzenie:
• planowanego terminu zakończenia dokumentacji projektowej (STEŚ-R),
• aktualnego statusu procedury uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (DŚU),
• przewidywanego harmonogramu dalszych etapów inwestycji, w tym ogłoszenia przetargu na wykonawcę robót budowlanych.
Będę wdzięczny za przekazanie powyższych informacji, które są istotne dla mieszkańców regionu i lokalnych inicjatyw obywatelskich.

Fundacja na Rzecz Kultury Fizycznej i Sportu w Kolbuszowej - kontrola obywatelska

Fundacja na Rzecz Kultury Fizycznej i Sportu w Kolbuszowej od 10 lat jest państwem w państwie.
Grzegorz Romaniuk został jej prezes na mocy samorządowego układu .Dostał to stanowisko, w zamian za zapewnienie większości w radzie miejskiej. W praktyce robił przez ten czas w fundacji to co chciał, bez jakieś większej kontroli ze strony rady miejskiej i burmistrza. To doprowadziło do tego, że nikt naprawdę nie wie co tam się dzieje. Postanowiliśmy się temu przyjrzeć i... nie znaleźliśmy wiele.

 Fundacja założona przez gminę, działająca na jej majątku i korzystająca z dotacji publicznych musi udostępniać informacje publiczne, a w wielu przypadkach powinna prowadzić Biuletyn Informacji Publicznej (BIP) — nawet jeśli formalnie nie jest jednostką samorządu terytorialnego.

Dlaczego Fundacja na Rzecz Kultury Fizycznej i Sportu w Kolbuszowej nie posiada swojego BiP, ani nawet strony na której umieszcza informacje publiczne?

Zadbać o to powinien poprzedni jej prezes Grzegorz Romaniuk, a skontrolować to i się o to upomnieć obecny burmistrz... Grzegorz Romaniuk.

Ponieważ nie mogliśmy znaleźć tych informacji w Internecie napisaliśmy w tej sprawie do fundacji.

Szanowni Państwo,

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 902 ze zm.) zwracam się z uprzejmą prośbą o udostępnienie następujących informacji publicznych:

1. Informacji, czy Fundacja na rzecz Rozwoju Kultury i Sportu prowadzi Biuletyn Informacji Publicznej (BIP), a jeśli tak — proszę o wskazanie adresu internetowego tego BIP.

2. Schemat struktury organizacyjnej Fundacji, w tym:
   – skład organów fundacji (zarząd, rada fundacji, komisje),
   – osoby pełniące funkcje w tych organach,
   – podstawowe kompetencje poszczególnych organów.
   
   
   oraz  do urzędu miasta
   
   

   Wniosek o udzielenie informacji publicznej

   Na podstawie art. 2 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 902 ze zm.)
   zwracam się z prośbą o udzielenie informacji publicznej w następującym zakresie:

   1. Proszę o wskazanie, w jakim miejscu (adres strony internetowej, zakładka Biuletynu Informacji Publicznej lub inna forma publikacji) Fundacja na Rzecz Rozwoju Kultury i Sportu w Kolbuszowej publikuje informacje publiczne zgodnie z obowiązkami wynikającymi z ustawy o dostępie do informacji publicznej.

   2. Jeżeli Fundacja nie prowadzi własnego Biuletynu Informacji Publicznej – proszę o wskazanie, czy i gdzie informacje dotyczące jej działalności są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Kolbuszowa.
   
   
   
   
   
   
   Do zastanowienia
   

Masełko z chlebkiem

 Radny Tomasz Chlebek, zarabia w na chleb w swojej firmie "Twój Czas- Tomasz Chlebek" z siedzibą na ulicy Mickiewicza.

Nie ma tego dużo- 59 tysięcy dochodu. Do tego 9 tys. diety radnego.Na suchy chleb starczy. Wyraźnie jednak brakuje na masełko.

Azaliż... ludzie mają jednak szczęście. Pan Tomasz jakoś tam wyhaczył , że Fundacja na Rzecz rozwoju Kultury i Sportu poszukuje pracownika. Złożył papiery i co za niespodzianka- został przyjęty!


Jest w prawdzie w radzie nadzorczej tej fundacji, ale kto by się tam takimi pierdołami przejmował. Nie jest to zbyt etyczne, ale jeść przecież trzeba. Prawda?

I tu zaczynają się siupy, ponieważ fundacja została powołana przez rade miejską i gospodarzy z wykorzystaniem mienia gminnego. To rodzi podejrzenia że radny pracując dla niej może naruszać prawo konkretnie  art. 24f . ustawy o samorządzie.

Radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.

To dosyć skomplikowane i różne są opinie prawników w tej sprawie, ale jeśli będzie miał pieczątkę i działał jako pełnomocni fundacji to będzie musiał w  ciągu 3 miesięcy podjąć decyzję czy chce tam pracować czy też być radnym.

I teraz rodzynek. Takim pracownikiem od lat  i do tego radnym jest.... Pan Jan Fryc, który na dodatek jest tam jakisik kierownikiem.





Czyli tak na oko, spełnia wszystkie potrzebne warunki , aby jego mandat wygasł. Może tak być ,ale nie musi- cóż szkodzi  jednak sprawdzić?
Prawda? ;) 
Tu podpowiadamy, że może to zweryfikować do spodu wojewoda albo/i CBA.


Co ciekawe obaj radni, dalej  figuruje w nadzorze fundacji.

Co jest samo z siebie konfliktem interesów.
Nawet jeśli nie ma formalnego złamania prawa, brak przejrzystości budzi wątpliwości etyczne i społeczne.

Jesteśmy pewni, że radna Katarzyna Furtak-Draus wyjaśni tę sprawę do końca.

 Na wszelki wypadek, sami napisaliśmy list do Pana przewodniczącego Jana Fryca.

Prośba o sprawdzenie potencjalnego konfliktu interesów

Szanowny Panie Przewodniczący,

Na podstawie art. 24f ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2022 r. poz. 3290 ze zm.) zwracam się z uprzejmą prośbą o sprawdzenie, czy pełnienie funkcji radnego przez Pana oraz radnego Tomasza Chlebka nie koliduje z  zatrudnieniem w Fundacji na Rzecz Rozwoju Kultury i Sportu w Kolbuszowej, w szczególności mając na uwadze fakt, że zasiadają Panowie też w radzie nadzorczej fundacji która działa na mieniu gminnym i korzysta z gminnych dotacji.

Zgodnie z cytowanym przepisem:

„Radny nie może prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, w której radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.”

W związku z powyższym proszę również o weryfikację własnego zatrudnienia w fundacji na stanowisku kierowniczym, aby zapewnić pełną przejrzystość i uniknąć potencjalnego konfliktu interesów.

Proszę o:

1. weryfikację, czy zatrudnienie w fundacji na  stanowiskach kierowniczych oraz uczestnictwo w jej radzie nadzorczej jest zgodne z obowiązującym prawem,

2. ewentualne poinformowanie opinii publicznej o wyniku tej weryfikacji w celu zachowania przejrzystości i zaufania społecznego.

Nie tylko serce i płuca – dr Ragan bada tkankę kulturową Kolbuszowej

Nagroda im. dra Kazimierza Skowrońskiego jest prestiżowym wyróżnieniem przyznawanym przez Zarząd Regionalnego Towarzystwa Kultury im. J.M. Goslara w Kolbuszowej. Nagroda honoruje osoby, które w szczególny sposób przyczyniły się do badań, upowszechniania i ochrony dziedzictwa kulturowego regionu kolbuszowskiego.

W tym roku laureatem został dr Jarosław Ragan. 
Cool!
Gratulacje!

Wiecej- kliknij tutaj

Tylko tak się zastanawiamy- za co został nagrodzony?

 Laudację do tej nagrody wygłosił Wojciech Mroczka. Czy jest ona gdzieś dostępna? Z miłą chęcią poczytamy.

Gdzie jest moja decyzja o warunkach zabudowy

 Ustawodawca namieszał  jak tam mógł, i całą robotę zwalił na samorządy.

Mieszkańcy zawalili więc wnioskami urzędy, które nie są wstanie poradzić sobie z ich rozpatrywaniem.

Dostaliśmy od wiceburmistrza Krzysztofa Wójcickiego odpowiedź na nasze pytania w tej sprawie- dziękujemy.

Zatrudniono dodatkowego urbanistę który także rozpatruje te wnioski. Zostało do przerobienia do końca roku 760 wniosków (ciągle napływają nowe). Dziennie załatwianych jest ... 7.
W praktyce nie zostanie rozpatrzonych kilkaset wniosków. Grożą nam za to ogromne kary.

Można ten system usprawnić, po przez na przykład odsiewanie wniosków już na początku , ponieważ na przykład nie mają dostępu do drogi publicznej, koliduje z ochroną środowiska, zabytkami itd.. Prostsze czynności można zlecić innym urzędnikom. W dalszym ciągu pozostanie o ogromna ich liczba które nie da się rozpatrzyć przed końcem roku.

Jedynym wyjściem jest kolejne przesunięcie wejścia tej ustawy w życie. Tu otwiera się pole do popisu dla Naszego Jakże Umiłowanego Posła, który powinien złożyć przynajmniej jaką interpelację poselską w tej sprawie.

Dokąd ewakuuje się burmistrz Romaniuk?

 Dwa tygodnie temu, burmistrz Romanik wywołał panikę w kolbuszowskim Internecie oznajmiając, że możemy być spokojni, bo on bierze na siebie odpowiedzialność za nasze bezpieczeństwo.

Strach siem bać.

Ostatnią radę jaką bowiem usłyszeliśmy na przysposobieniu obronnym prowadzonym przez śp majora Macieja Kurdę było to , że po zobaczeniu grzyba wybuchu jądrowego, należy przykryć się gazetą i czołgać na najbliższy cmentarz.

Co mamy teraz zrobić  po usłyszeniu alarmu przeciwlotniczego? Gdzie mamy się udać?
Co mamy zrobić,  gdy zostanie wyłączony prąd, odcięta woda? Gdzie są  punkty pomocy mieszkańcom gdzie będą rozdawane woda, produkty żywnościowe, gdzie będą generatory prądu?

My- nie wiemy.

Napisaliśmy więc do ratusza w tej sprawie.

W N I O S E K

o udostępnienie informacji publicznej

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 902 ze zm.), zwracam się z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej działań podejmowanych przez Gminę Kolbuszowa w zakresie bezpieczeństwa ludności cywilnej w przypadku zagrożenia militarnego lub ataku rakietowego.

W szczególności proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Jakie są obecnie obowiązujące procedury postępowania mieszkańców Kolbuszowej w przypadku ogłoszenia alarmu przeciwlotniczego lub innego rodzaju zagrożenia militarnego?

2. Czy na terenie gminy Kolbuszowa istnieją wyznaczone punkty schronienia lub ewakuacji ludności cywilnej? Jeżeli tak – proszę o wskazanie ich lokalizacji oraz sposobu poinformowania mieszkańców o ich istnieniu.

3. Czy gmina posiada plany awaryjnego zaopatrzenia mieszkańców w wodę, żywność, energię elektryczną i podstawowe środki sanitarne w przypadku przerwy w dostawach mediów?

4. Czy istnieją wyznaczone punkty pomocy mieszkańcom (np. dystrybucji wody, żywności, leków, wsparcia medycznego, informacji)?

5. Czy przeprowadzano w ostatnich latach jakiekolwiek ćwiczenia obrony cywilnej lub szkolenia dla mieszkańców, szkół, urzędników, jednostek OSP lub innych służb w zakresie reagowania na zagrożenia militarne lub kryzysowe?

6. Kto obecnie odpowiada w strukturze Urzędu Miejskiego za koordynację działań w zakresie obrony cywilnej i zarządzania kryzysowego?

Uzasadnienie:
Dwa tygodnie temu burmistrz Kolbuszowej, Pan Grzegorz Romaniuk, publicznie zapewnił mieszkańców o pełnej kontroli nad bezpieczeństwem lokalnym, co wzbudziło duże zainteresowanie i niepokój wśród społeczności. Ponieważ ostatnie szkolenia z zakresu obrony cywilnej odbywały się wiele lat temu, mieszkańcy nie mają wiedzy, jak postępować w razie alarmu lub zagrożenia. W związku z tym proszę o przedstawienie aktualnych, oficjalnych informacji w tym zakresie.

Ponieważ mają to pewnie w małym palcu, odpowiedz na te jakże istotne pytania dostaniemy dzisiaj o godzinie 9 rano. Każda godzina zwłoki, będzie oznaczała, że urząd miasta nie jest tak gotowy, jak zapewniał burmistrz Romanik, który marzy o tym, aby zostać jakim posłem.

Wróżka prawdę powie

 Poprosiliśmy wróżkę o postawnie kart, co będzie się działo w najbliższym czasie, u osób które pojawiły się ostatnio na Maglu.

1. Burmistrz Romaniuk – Karta: Cesarz (odwrócony) Znaczenie: władza, która zaczyna wierzyć, że jest niezastąpiona. W 2025/26 rok pokaże, że tron nie stoi na marmurze, tylko na piasku z rynku. Niektórzy zaczną szeptać, że “Cesarz jest nagi”, inni – że tylko lekko przegrzany. Rada od kart: mniej kamer, więcej czynów. Bo jak się za dużo buduje wizerunek, to mur się sypie szybciej niż tynk na rynku. 2. Wiceburmistrz Wójcicki – Karta: Mag Znaczenie: kreatywność, gadane, ale też iluzja. Umie zamienić krytykę w pochwałę, a problem w prezentację multimedialną. W przyszłym roku magia może się wyczerpać – mieszkańcy zaczną pytać o konkret, nie o wizję. Rada od kart: uważaj, bo iluzjoniści często kończą, gdy publiczność odkryje lustra. 3. Przewodniczący Rady – Karta: Dwójka Mieczy Znaczenie: balans, unikanie decyzji, siedzenie między dwiema stronami konfliktu. Będzie próbował “dogodzić wszystkim”, a wyjdzie jak zwykle – nikt nie będzie zadowolony. Rada od kart: zdejmij opaskę z oczu. Lepiej raz się narazić, niż przez rok wyglądać na posąg z gipsu. 4. Dyrektor miejskiego ZO – Karta: Wieża Znaczenie: nagły wstrząs, zmiana, możliwy upadek z piedestału. Karta mówi: “coś się zawali”, ale po to, żeby mogło się odbudować. Rada od kart: jeśli masz papiery w szufladzie – trzymaj je pod ręką. I nie ufaj, że “z góry” zawsze przyjdzie wsparcie 🔮5. Panienka z Okienka 🔮 Karty mówią jasno: • Ósemka Mieczy (odwrócona) — Wyjście z urzędniczej klatki. Panienka rzuci ratusz, zanim skończy się toner w drukarce. • Gwiazda — Odrodzenie i blask. Schudnie, znowu wypięknieje, a jej aura będzie jaśniejsza niż ekran w sali konferencyjnej. • Dwójka Buław — Propozycja współpracy z Partii Narodowej na horyzoncie, ale własna droga jednak kusi. Komitet wyborczy„Zielona Kolbuszowa” zacznie nabierać kształtów. W dłuższej perspektywie:. • Słońce — Triumf i gołąb na parapecie. Wybory wygrane, a lokalna gazeta ogłasza: „Nowa twarz demokracji”. ✨ Przestroga: Cesarzowa (odwrócona) — Niech nie da się uwieść pokusie władzy. Pamiętaj, Panienko: wszystko zaczęło się od jednego uśmiechu zza szyby. 6. Magiel (czyli lokalne słowo, które wszystko widzi) – Karta: Słońce Znaczenie: prawda, blask, wpływ. Nawet jak rzucą cień, Słońce i tak wstanie. Rada od kart: pisz dalej, obserwuj, ale pamiętaj – nawet światło może oślepić, jeśli świeci zbyt mocno.

Fotka z Panem Franciszkiem, dług z mieszkańcami

 

Kolejny raz mieliśmy rację. Fotkę z Panem Franciszkiem, burmistrz z przewodniczącym strzelili sobie do gazetki zakładowej. Co ciekawe notka na stronie ratusza, oraz "artykuł" w gazetce, zostały tak skonstruowane, aby nieuważny czytelnik, odniósł wrażenie, że to nasi włodarze sami odznaczyli weterana tym medalem.
Typowa propagandowa agitka.

Pytanie do autorów. Kto przyznaje ten medal i kto go Panu Franciszkowi (i gdzie) wręczył?


Niestety, ani w Korso ,ani na stronie ratusza, nie znajdziemy także innej podstawowej informacji, że nasze zadłużenie w 2026 roku wzrośnie do 56 milionów, a w 2027 do 62 milionów. Mamy to spłacić do 2045 roku. Oczywiście że nie spłacimy, ponieważ zaciągniemy kolejne pożyczki na spłatę odsetek wcześniej zaciągniętych kredytów.
Naprawdę śpicie spokojnie?

Wszystko to po to, aby kopcze w gałę z 4 ligi, mogli to robić na boisku o sztucznej nawierzchni. Genialne.
Ciekawe co teraz napiszą komentatorzy z urzędu miasta, którzy wczoraj radzili dzieciakom z buta chodzić do szkoły w śniegu, bo oni tak robili i na dobre im to wyszło.

Szacunek na pokaz

1 września na placu Piłsudskiego w Warszawie odbyły się uroczyste obchody Dnia Weterana. To wielkie, państwowe święto, podczas którego docenia się tych, którzy oddali część swojego życia i zdrowia Ojczyźnie. Tego dnia medalem Pro Bono Poloniae został odznaczony Pan Franciszek Batory z Weryni. Gratulacje i ogromny szacunek dla Pana Franciszka!

Problem w tym, że w Kolbuszowej o tym jakby… zapomniano. A przecież przez cały wrzesień było tyle okazji, by uhonorować naszego bohatera. Były rocznice wrześniowe, była sesja rady miejskiej 17 września, było odsłonięcie muralu, były spotkania w szkołach. Wszędzie pojawiały się kwiatki, przemowy, flesze aparatów – ale nikt z władz nie znalazł czasu ani refleksu, żeby powiedzieć publicznie: „Dziękujemy, gratulujemy, jesteśmy dumni”.

No ale jak to w Kolbuszowej – bohaterów pamięta się dopiero wtedy, kiedy zaczynają o tym mówić inni. Gdy temat „wyszedł” i zrobiło się niezręcznie, władze postanowiły w trybie pilnym „nadrobić”.

I tak oto wczoraj burmistrz Romaniuk wraz z przewodniczącym Janem Frycem (zawsze razem, jakby wyszli prosto z folderu promocyjnego), pociekli czym prędzej do domu Pana Franciszka. W rękach reklamówka z jakimś przypadkowym badziewiem, mina poważna, szybkie „gratulacje” – i już można było strzelić fotkę do Korso. Zadanie wykonane.

Ale prawdy nie da się zakryć. Kiedy władza pamięta o bohaterach tylko wtedy, gdy można na tym ugrać punkty wizerunkowe, to nie jest żaden szacunek, tylko zwykła promocja. Weterani nie zasługują na bycie dekoracją w lokalnych kronikach samorządowych. Zasługują na pamięć, wdzięczność i szczere gesty – bez udawania, bez reklamówki i bez pośpiechu „na pokaz”.

Kiepsko to wygląda. I bardzo źle świadczy o tych, którzy mieli pamiętać.

Burmistrz Romaniuk oszczędza (na dzieciach).

  

Największym sukcesem nowej ekipy rządzącej Naszą Wielgą Lasowiacką Stolicą, którym się chwalą na lewo i prawo ma być... likwidacja szkoły w Domatkowie.

Cool!

Ludziska cieszą się bezmiernie, bo burmistrze zaoszczędzili z milion do budżetu i że władza cosi robi, mimo iż wygląda na to, że nic nie robi, tylko siem zabawia.
Niestety rodzi to następne problemy- jak dowozić dzieci do innych szkół i co też nie jest bagatelne- w cholerę to przecież też kosztuje.

Co z tym teraz zrobić?


Najpierw urząd miasta przejął to zadanie na siebie od Zespołu Oświatowego. Prawdopodobnie doszli do wniosku, że nowy pełniący obowiązki dyrektora Pan Tomasz Fryc sobie z tym nie poradzi. Wiadomo- został derektorem i siem nie rozerwie.

Jak co roku rozstrzygnięto więc przetargi na dowóz dzieciaków do szkoły i ... okazło się (co za niespodzianka), że to się nie spina.
Teoria, teorią, a w praktyce to nie zadziałało. Porobiono korekty pomieszano trasy, przewoźników i na papierze jako tako to wygląda w praktyce to jednak nie działa poprawnie, zgrzyta jak ruska sieczkarnia.

Najgorzej na tym wyszły dzieciaki z Brzezówki, które w zimie będą musiały stać na chodniku
(który ma powstać w pierwszym kwartale 2035 roku) już o 6.30 . Nie ma to sensu, ale burmistrz Romaniuk stawia na zimy wychów. Sam bowiem tak dojeżdżał i zapewnia, że na dobre mu to wyszło. No... wprawdzie został tym burmistrzem, ale mamy spore wątpliwości i z miesiąca na miesiąc coraz większe.

A my się zastanawiamy, na jakiej podstawie, pozmieniano trasy dowozu dzieci skoro w przetargu stoi jak byk;

11. Wykonawca winien świadczyć przewozy w oparciu o przebieg trasy stanowiącej Załączniki do Opisu Przedmiotu Zamówienia (Rozdział II SWZ – Opis przedmiotu zamówienia). Przebieg trasy może ulec zmianie jedynie w wyniku uzgodnień pomiędzy Zamawiającym a Wykonawcą w trakcie trwania umowy, jeżeli zajdą okoliczności zewnętrzne (w szczególności zamknięcie lub remont dróg).

Co by nie było, wygląda na to, że aby teraz system dowozów funkcjonował jako tako, trzeba wyłożyć dodatkowe pieniądze. Burmistrz Grzegorz Romaniuk ze swoim następcą Krzysztofem Wójcickim woli jednak zaoszczędzić na dzieciach.

Tu podpowiadamy, że likwidacja Zespołu Oświatowego i otworzenie referatu oświaty w urzędzie miasta zostawi w budżecie co najmniej 400 tysięcy złotych rocznie. Będzie z tym w cholerę roboty, ale chyba warto.
Nie "oszczędzajcie" na dzieciach.

Tomasz Fryc kontra Pani utrzymująca porządek

P.o. dyrektora Zespołu Oświatowego -Pan Tomasz Fryc, tak przejął się naszym pytaniem o informacje publiczną, że zmienił regulamin jednostki.
Cool!

Przynajmniej tyle- dziękujemy!

Ma gość jednak  jakieś głęboko ukryte kompleksy, albo co innego, bo   sponiewierał tam Panią utrzymującą porządek od (za przeproszeniem) ... zresztą zobaczcie sami:

Zupełny brak szacunku nie tylko do tej ciężko pracującej pani, ale też dla języka oficjalnego.
Czarno to widzimy.

My z miłą chęcią, zostalibyśmy tam inspektorem komórki organizacyjnej. Nawet Pan Tomasz , nie ma zielonego pojęcia czym ta osoba się zajmuje.

Jakbyśmy mieli taką fuchę, to  publikowalibyśmy na  Maglu , przynajmniej jeden wpis o Staroście Kardysiu.


Azaliż... my w Maglu siem ciągle zastanawiamy, dlaczego tym dyrektorem nie może zostać, na przykład Pani Sylwia? Przecież każden widzi , że co jak co, ale kobita ma warunki, a nawet jeszcze więcy.

"O bzdurach się pisze, a o ważnych tematach nie"

 Korso, karmione przez starostwo ogłoszeniami i reklamami, omija temat secesji Raniżowa jak ognia. Milcza jak zaklęci– przecież niewygodnych spraw „naszej władzy” ruszać nie wolno.

Z tym tematem zmierzył się redaktor Paweł Galek z Kolbuszowa Lokalnie. W swoim tekście porusza rzecz fundamentalną: Raniżów szykuje się do wyjścia z powiatu kolbuszowskiego i przejścia pod skrzydła powiatu rzeszowskiego. To nie jest już plotka z korytarza – to oficjalne stanowisko wójta Grądziela.

– Mieszkańcy czekają na to z utęsknieniem. Rozwój gminy Raniżów widzimy tylko w oparciu o powiat rzeszowski, który w przeciwieństwie do kolbuszowskiego potrafi zarządzać finansami i inwestycjami – grzmiał wójt na sesji.

I wiecie co? Trudno mu się dziwić. Kolbuszowa to dla sąsiadów marazm, konflikty i procesy sądowe. Dla Raniżowa – hamulec.

A u nas? Cisza w lokalnych mediach. Bo przecież w Korso – święty spokój ważniejszy niż realne problemy mieszkańców.

To, że Raniżów otwarcie mówi o odcięciu się od „gangreny”, powinno być dzwonkiem alarmowym. Ale zamiast refleksji – propaganda i przemilczenia.

Kolbuszowa patrzy tylko przez pryzmat własnych interesów, a sąsiedzi? Oni już znaleźli wyjście awaryjne – i prowadzi ono w stronę Rzeszowa.

więcej- kliknij tutaj

Wójt Grądziel zagrał tu podobnie jak Robert Lewandowski. Zastanowi się, czy nie zostać pod warunkiem, że starostą nie będzie Józef Kardyś.

I tu rodzi się pytanie: I pytanie kto zamiast niego? Bo jak marionetka do sterowania z kurnika, to zupełnie bez sensu.

Rodzinne talenty kadrowe, czyli jak Kolbuszowa oszczędza na konkursach

 Tak sobie pomyśleliśmy (czasami nam się to zdarzą), ze awans wewnętrzny syna przewodniczącego rady miejskiej na dyrektora Zespołu Oświatowego, to całkiem fajny pomysł. Po co te komisje, papiery posiedzenia , tygodnie ceregieli, jak można to załatwić jednym podpisem burmistrza Romaniuka. Same oszczędności Prawda?

Tylko komu to służy? Dobru społecznemu? Czy  tylko interesowi prywatnemu?

Czy syn przewodniczącego spełnia wymagania merytoryczne i formalne? Czy jego kwalifikacje są bezsporne i porównywalne z innymi potencjalnymi kandydatami?

Czy przewodniczący rady miał wpływ na decyzję o awansie? Czy brał udział w głosowaniu, opiniowaniu lub naciskach? Nawet jeśli formalnie nie uczestniczył, percepcja wpływu może podważyć zaufanie społeczne.

 Czy inni pracownicy jednostki mieli realną szansę na awans? Czy syn przewodniczącego był traktowany na równi z innymi?

Nawet jeśli wszystko odbyło się zgodnie z prawem, czy my mieszkańcy mamy uznać  taką jednoosobową decyzję za uczciwą? Etyka to przecież nie tylko przepisy, ale też społeczna legitymizacja.

Czy w tej sytuacji, nie lepiej po prostu ogłosić transparentny, oficjalny nabór na to stanowisko?

Azaliż.... ze szczególną troską, powinna pochylić się nad tym Rada Miejska w Kolbuszowej, ze swoim - no właśnie przewodniczącym Janem Frycem.

Czujecie ten smród?

Z braku czegoś lepszego do roboty, chcąc wyręczyć Pana przewodniczącego (po co ma się fatygować), machnęliśmy sami projekt uchwały w tej sprawie.

Projekt uchwały Rady Miejskiej w sprawie zasad zatrudniania osób powiązanych z funkcjonariuszami gminy

Uchwała nr XX/XXX/2025 Rady Miejskiej w Kolbuszowej

z dnia XX października 2025 r.

w sprawie wprowadzenia zasad przejrzystości i przeciwdziałania nepotyzmowi w jednostkach organizacyjnych gminy

§1. Cel uchwały

Uchwała ma na celu zapewnienie przejrzystości, bezstronności i równego traktowania kandydatów do pracy oraz awansów w jednostkach organizacyjnych gminy Kolbuszowa.

§2. Definicje

1. Osoba powiązana – osoba będąca małżonkiem, dzieckiem, rodzeństwem, rodzicem, zięciem, synową lub pozostająca w związku partnerskim z funkcjonariuszem gminy.

2. Funkcjonariusz gminy – radny, burmistrz, zastępca burmistrza, sekretarz, skarbnik, kierownik jednostki organizacyjnej gminy.

§3. Zakres stosowania

Uchwała dotyczy zatrudniania i awansowania osób w jednostkach organizacyjnych gminy, w tym w szkołach, przedszkolach, instytucjach kultury, zakładach komunalnych i urzędzie gminy.

§4. Zasady zatrudniania i awansowania

1. Zatrudnienie lub awans osoby powiązanej z funkcjonariuszem gminy wymaga:

a. przeprowadzenia otwartego i konkurencyjnego naboru,

b. powołania komisji rekrutacyjnej złożonej z osób niezwiązanych z kandydatem,

c. publikacji wyników naboru wraz z uzasadnieniem wyboru.

2. Funkcjonariusz gminy nie może uczestniczyć w procesie rekrutacji, opiniowania ani podejmowania decyzji dotyczącej osoby powiązanej.

3. W przypadku naruszenia zasad, zatrudnienie lub awans może zostać unieważnione.

§5. Jawność informacji

1. Informacje o zatrudnieniu osób powiązanych z funkcjonariuszami gminy podlegają obowiązkowi publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej.

2. Publikacja obejmuje: imię i nazwisko osoby zatrudnionej, jednostkę, stanowisko, datę zatrudnienia/awansu oraz informację o powiązaniu.

§6. Postanowienia końcowe

1. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

2. Burmistrz zobowiązany jest do wdrożenia zasad w jednostkach organizacyjnych gminy w terminie 30 dni.

Wystarczy podpis 3 radnych aby to weszło pod obrady. Znajdzie się trzech sprawiedliwych?
Alternatywnie trzeba zebrać 300 podpisów mieszkańców gminy.

Nie konkurs, nie kompetencje – wystarczy czepek

 

Po wczorajszym wpisie na temat tego co tam się dzieje w Zespole Oświatowym, zwrócono nam słusznie uwagę, że burmistrz Romaniuk może zagrać jeszcze inaczej, już zupełnie na bezczelnego.

W Statucie Zespołu  stoi jak byk, że obowiązuje tam ustawa o pracownikach samorządowych.

Czyli burmistrz Romaniuk nie musi ogłaszać naboru na stanowisko dyrektora tylko... powołać go z awansu wewnętrznego.
Warunkiem podstawowym jest, aby osoba taka nie była pracownikiem obsługi. Tak jakoś się stało, że kilka tygodni wcześniej tak jakoś bez powodu ktoś tam dostał taki awans na pracownika samorządowego.
Niektórzy są po prostu w czepu urodzeni.

Co tam panie w Zespole Oświatowym?

 Okazuje się, że dyrektor Haptaś czekał na  emeryturę jak na zbawienie. Zdowie już nie te, po drugie ma fajny traktorek na którym lubi sobie pogospodarzyć. Wcale mu się nie dziwmy, a nawet zazdrościmy.


Było wiadomo więc już od przynajmniej roku, że pod koniec lipca będzie potrzeba tam nowego dyrektora.
Był więc czas, przygotować jego zastępcę, oraz zorganizować konkurs na to stanowisko.

Tak się nie stało. Dlaczego? Czyżby urząd miejski nie prowadził racjonalnej polityki kadrowej? Naprawdę? Tak się działa w korporacjach?

Dlatego w trybie awaryjnym powołano na to stanowisko p.o. dyrektora na 3 miesiące, aby przygotować konkurs. Czyli za miesiąc upływa ten termin i.... dalej nie prowadzi się naboru.
Dlaczego?

W praktyce więc, teraz burmistrz Romaniuk będzie musiał przedłużyć pełnienie obowiązków o kolejne 3 miesiące bo nie zdąży zrobić konkursu.

Tym samym Pan Tomasz Fryc dokończy zaocznie kursy z zarządzania jakie tam rozpoczął, oraz  zdobędzie półroczne doświadczenie na stanowisku kierowniczym i w cuglach wygra konkurs na stanowisko dyrektora.
O to chodzi?

Czy z takim bagażem burmistrz może zostać kandydatem na posła z Konfederacji? Radzimy się pytać europosła Tomasza Buczka.

Czy z takim bagażem zastępca burmistrza może zostać pełnym burmistrzem?

W związku z powyższym napisaliśmy do urzędu miasta wniosek o udostępnienie informacji publicznej.

Wniosek o udostępnienie informacji publicznej
Dotyczy: powierzenia obowiązków dyrektora Zespołu Oświatowego Miasta i Gminy Kolbuszowa
Szanowni Państwo,
W związku z informacją opublikowaną w Biuletynie Informacji Publicznej o powołaniu osoby pełniącej obowiązki dyrektora Zespołu Oświatowego Miasta i Gminy Kolbuszowa, uprzejmie proszę o udostępnienie następujących informacji publicznych:

1. Na jaki okres została powołana osoba pełniąca obowiązki dyrektora Zespołu Oświatowego?

2. Czy powołanie nastąpiło w trybie art. 21 ustawy o pracownikach samorządowych?

3. Czy planowane jest  (i kiedy) ogłoszenie naboru na stanowisko dyrektora Zespołu Oświatowego?

4. Czy okres pełnienia obowiązków p.o. dyrektora Zespołu Oświatowego jest traktowany jako staż pracy na stanowisku kierowniczym w rozumieniu przepisów dotyczących naboru na stanowiska kierownicze w jednostkach samorządu terytorialnego?

Trzęsienie ziemi w magistracie

Z miejscowymi urzędami korespondujemy już kilkanaście długich lat. Listy, wnioski, odwołania, ponaglenia, prośby… wszystko było. I wiecie co? Wczoraj wydarzyło się coś, co przejdzie do annałów naszej lokalnej historii.

 Po raz pierwszy zostaliśmy… przeproszeni!



Tak, tak! Nie przewidziało się Wam. Normalnie człowiekowi łzy w oczach stanęły, ręce się zatrzęsły, a dusza zagrała niczym orkiestra dęta na dożynkach. Szok, radość, wzruszenie – wszystko na raz.

Pod wodzą naszego jakże ukochanego burmistrza Grzegorza Romaniuka otworzyły się bramy nowej ery w kolbuszowskim samorządzie. To nie jest zwykła kartka w kalendarzu. To kamień milowy, to płot przeskoczony przez Lecha Wałęsę , to czarny koń na białej drodze!

Jak mawiał Pawlak: „Nadejszła wiekopomna chwila, jakiej ludzkie oko nie widziało”. I my dzisiaj dokładnie tak to czujemy.

Może to mały gest, może słowo rzucone mimochodem… ale dla nas to symbol. Symbol, że urząd jednak potrafi spojrzeć człowiekowi w oczy i powiedzieć: „przepraszam”.

I powiemy Wam tak – oby to nie była jednorazowa jaskółka, tylko początek długiej wiosny w relacjach urząd – mieszkańcy.

Dziękujemy!

Bez kontroli, bez presji, bez zmian – błędne koło kolbuszowskiego samorządu

 Wczorajsze rozmowy z osobami orbitującymi wokół samorządowego słońca ujawniły kluczowy paradoks: urząd funkcjonuje głównie dzięki temu, że nikt nie oczekuje od niego funkcjonowania. To trochę jak stodoła po remoncie wykonanym przez szwagra — niby stoi, ale lepiej nie opierać się o ściany. Każdy dodatkowy ciężar — pytanie obywatela, wniosek o informację, kontrola — grozi zawaleniem konstrukcji zbudowanej z pozorów i plasteliny.

Odpowiedzi urzędników na pytania o informację publiczną przypominają dialogi z automatem do kawy: lakoniczne, niepełne, czasem wręcz unikowe. Można odnieść wrażenie, że pytanie o plan audytów to jak pytanie o sens życia — wywołuje konsternację, nerwowe przeszukiwanie szuflad i kończy się stwierdzeniem „to nie moja kompetencja”. A może to niekompetencja?

Urząd nie działa jako instytucja, lecz jako zbiór indywidualnych prób przetrwania — każdy urzędnik to Robinson Crusoe na swojej wyspie biurka, próbujący nie rzucać się w oczy i nie wpaść w oko petenta. Strategia? Inicjatywa? Przejrzystość? To słowa z innego słownika — takiego, którego nikt w urzędzie nie zamówił.

Radni, ci nasi lokalni bohaterowie demokracji, w wielu przypadkach sprowadzają swoją rolę do rytualnego podnoszenia ręki i zgłaszania, że lampa przy ul. Kwiatowej nie świeci. Uchwały? Kontrola? Presja? Lepiej nie przesadzać — przecież to nie sejm, tylko gmina, tu się nie reformuje, tu się trwa.

Lokalne media, zamiast być buldogiem demokracji, przypominają kota na parapecie — obserwują, ale nie drapią. Przekazują suche fakty, bez przyprawy, bez ognia. Odbiorca dostaje informację, ale nie dostaje powodu, by się nią przejąć. Efekt? Informacja krąży jak ulotka z promocją w sklepie — niby jest, ale nikt nie czyta.

Najbardziej niepokojące jest to, że społeczność lokalna nie interesuje się tym, jak działa samorząd. Obywatel sprowadza relację z gminą do płacenia podatków i narzekania na dziury w drodze. Postawa „współwłaściciela wspólnoty”? Raczej „abonenta usług komunalnych”. A skoro mieszkańcy nie pytają, to urząd nie czuje się zobowiązany do odpowiedzi, a radni — do myślenia.

Po 35 latach samorządności zamiast dojrzałego społeczeństwa obywatelskiego mamy układ zamknięty, oparty na:

• minimalizmie oczekiwań (bo po co się rozczarowywać),

• braku przejrzystości (bo nikt nie patrzy),

• symbolicznej roli instytucji (bo demokracja to dekoracja),

• obywatelskiej obojętności (bo Netflix ciekawszy niż BIP).

W takiej konfiguracji system może funkcjonować latami — jak stary piec kaflowy: dymi, trzeszczy, ale grzeje. Tyle że nie rozwija. Jeśli nie pojawi się silna presja społeczna, to urząd i rada będą działać na granicy rozpadnięcia się, a rozwój lokalny pozostanie przypadkowy — jak decyzje w kole fortuny.

Media i aktywni mieszkańcy muszą zacząć wymagać więcej. Inaczej będziemy dalej żyć w gminie, gdzie plan audytów to tajemnica większa niż skład kiełbasy z lokalnego sklepu, a kontrola społeczna to hobby dla naiwnych.

Lasowiacka szkoła administracji

Poniższy wpis na blogu został napisany jako komentarz do oficjalnego pisma  jakie otrzymaliśmy z Urzędu Miasta w Kolbuszowej.
Niestety sekretarz Krzysztof Matejek popełnił w nim pomyłkę, błednie określajac  datę wpłynięcia wniosku o udzielenie informacji publicznej jako 4 lipca zamiast 4 września- zdarza się. (Ciekawe jak często?)
Tak więc poślizg z odpowiedzią nie wynosił 76 dni , tylko jeden dzień, więc nie ma co drzeć prześcieradeł.
W związku z powyższym, wypada mi tylko przeprosić, więc przepraszam czytelników za wprowadzeniew błąd.
Przeraszam też urzędników miejskich że posądziłem ich  (na tej jakże kruchej podstawie jak pismo z urzędu)  o opieszałość i lekceważenie interesantów.

Głównym problemem kolbuszowskich urzędów, jest mentalność ludzi tam pracujących. Ich umysły tkwią w dalekim PRL-u.  Traktują nas , mieszkańców jak chłopów pańszczyźnianych, którzy z braku czegoś  pożytecznego do roboty przeszkadzają im tylko w urzędowaniu.

Nie wierzycie? 

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, urząd ma obowiązek udzielić odpowiedzi bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu 14 dni od dnia otrzymania wniosku – niezależnie od tego, czy informacja zostanie udostępniona, czy odmówiona. Jeśli urząd nie może udostępnić informacji w ciągu 14 dni (np. ze względu na dużą ilość danych lub konieczność ich analizy), musi:

• poinformować wnioskodawcę o przyczynach opóźnienia,

• wskazać nowy termin odpowiedzi, który nie może przekroczyć 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

W zeszłym tygodniu, 18 września, dostaliśmy odpowiedź na nasz wniosek o udostępnienie informacji publicznej z 4 lipca, . Czyli po 76 dniach.

Nie ma tam przeprosin, wyjaśnienia, nic. Tylko wezwanie do... uzupełnienia wniosku. Naszym zdaniem bezpodstawne- ale to inna sprawa.
Tak działa urząd miasta w Naszej Wielgiej Lasowiackiej Stolicy, taki mają szacunek do nas interesantów urzędnicy.

Dla kontrastu, przedstawiamy jak zareagowała na nasz wniosek  Kancelaria Prezydenta RP.

Równe 14 dni.
 Da się?


Poprosiliśmy urząd miasta w Kolbuszowej o wykaz audytów wewnętrznych jakie zostały przeprowadzone w ostatnich kilku latach. I tak nas potraktowano. To informacja jawna powinna wisieć na BiP urzędu. 
Na stronie urzędu miejskiego w Rzeszowie jest nie tylko wykaz takich kontroli, ale także - co ciekawe-  wnioski pokontrolne.

To jest wyznacznik tego gdzie mieszkamy.