Czy w Kolbuszowej biora łapówki?

59 proc. polskich menadżerów, biznesmenów, bankowców przyznaje, że korupcja w ich otoczeniu gospodarczym to zjawisko powszechne, a wielu z nich dodaje, że dla osiągnięcia sukcesu, byliby skłonni dopuścić się działań korupcyjnych. Z badań przeprowadzonych przez Ernst & Young wynika, że w skłonnościach do nadużyć i korupcji wyprzedziliśmy Turcję i obecnie plasujemy się wśród takich krajów jak: Rumunia, Południowa Afryka, Hiszpania, Arabia Saudyjska, Indie, Portugalia czy Egipt.

całość

© SXC

Podczas spotkania publiczni audytorzy przedstawili własną ocenę największych zagrożeń korupcyjnych w Polsce. Wiedza zgromadzona w NIK oparta jest na systematycznych i metodycznie przeprowadzanych kontrolach. Wynika z nich, że obecnie korupcją najbardziej zagrożone są trzy obszary funkcjonowania państwa. Po pierwsze, jest to dowolność postępowania urzędników na szczeblu samorządowym, dotycząca m.in. zamówień publicznych.

 całość

Na tym tle Kolbuszowa to oaza spokoju ,tu nic się nie dzieje a szybkie pozwolenia wydawane dla "dużego obiektu" przy skansenie,czy też farmy wiatrowej to tylko wyraz bezinteresownej przychylności miejscowych władz dla biznesu.

Do kogo strzela Michał Karkut?

Zaczęło się niewinnie:

Do "Gazety" zadzwonił czytelnik oburzony kryteriami oceniania, które na lekcji religii wyznaczyła katechetka. - Dzieci mają zapisane w zeszycie, że kryteria, jakie będzie brała pod uwagę nauczycielka przy ocenie końcowej, to m.in.: codzienna modlitwa, uczęszczanie na msze św. w każdą niedzielę oraz zapisanie się do jakiejś organizacji religijnej typu oaza. A przecież katechetka nie może brać pod uwagę tych spraw przy ocenie (...) - twierdzi czytelnik.
(za kolbuszowa24)

Dlaczego "czytelnik" ,nie porozmawiał z katechetka,dyrektorem,inspektorem oświaty ,radnym ze swojego okręgu?Dlaczego nie zadzwonił do Korso,Super Nowości ,Nowin,które bardzo chętnie piszą o Kolbuszowej?Dlaczego radny Karkut pochwala takie działania,które w dodatku obnażają słabość demokracji w naszym miasteczku?

Dobrze, że są rodzice, którzy troszczą się o swoje pociechy i którzy nie boją się powiedzieć, że coś się im nie podoba. 

Tak wygląda wzorowa troska rodziców o swoje dzieci wg radnego Karkuta.To zresztą dosyć symptomatyczne ponieważ w Kolbuszowej, samorządowcy osobom skarżącym się radzą pisać anonimy do gazet.Kto więc doradził tajemniczemu "czytelnikowi" zadzwonić do Gazety Rzeszowskiej?A może sam to zrobił?

O co tutaj chodzi?Ano nasze miejscowe buldogi wzięły się za łby i trwa w najlepsze walka pod dywanem.

Ciekawe, że w tej szkole nigdy nie widzi się problemu. WFiści dorabiali na boku pobierając opłaty za darmowe boisko - nie było problemu. W toaletach syf i smród, że dzieciaki nie mogły się załatwić - nie było problemu.

Pozornie wygląda to na atak na dyrektora szkoły.Jest to jednak zawoalowany cios w przewodniczącego Komisji Oświaty  (i czegoś tam jeszcze), Doriana Pika. Nic w tym dziwnego ponieważ panowie się ostatnio niezbyt lubią.Dlaczego akurat teraz?Trudno wyczuć, ale  trwają ostatnio przepychanki o stołek dyrektora MDK.Już krążą plotki o rezygnacji radnego Pika z przewodniczenia komisji.Czyżby więc?

Jak to wszystko znowu  pozbiera w większość Józef Fryc?Nie ma się co podniecać, panowie dogadają się przy ,albo pod stołem,a o wszystkim dowiemy się już za kilka tygodni.


P.s. Radny Karkut już zmienił zeznania;
W poprzednim wpisie podałem kilka faktów, które jak widać nie zostały dobrze zrozumiane. W związku z tym kilka zdań wyjaśniających...

Mniej niż zero

14 maja 1983 roku wczesnym popołudniem zmarł 19 letni Grzegorz Przemyk. Dla dzisiejszych nastolatków to ktoś zupełnie nie znany mimo, że jego postać mogłaby być szczególnie bliska młodzieży. Wrażliwy, trochę poeta, trochę buntownik, boleśnie przezywający rozbicie rodziny. 12 maja razem z kolegami świętował zdaną maturę, zatrzymany przez milicję został ciężko pobity w komisariacie MO przy ul. Jezuickiej. Komuniści stawali na głowie, żeby sprawę zatuszować- w pobicie wrobiono sanitariuszy. Wszyscy i tak wiedzieli, że chłopak został zakatowany przez milicjantów, którzy w sfingowanym procesie zostali uwolnieni od zarzutów.“Twoje miejsce na ziemi tłumaczy zaliczona matura na pięć. Są tacy, to nie żart, dla których jesteś wart mniej niż zero”.

Festiwal żywej muzyki Kolbuszowej

Powstała całkiem fajna strona internetowa promująca nowe wydarzenie kulturalne w Kolbuszowej .

W dniach 18 i 19 maja br. w Miejskim Domu Kultury w Kolbuszowej odbędzie się Festiwal żywej muzyki na strun dwanaście i trzy smyki. Wydarzenie będzie składało się z dwóch części z ,,Warsztatów z żywej muzyki... i niedzielnego konkursu w plenerze. Obie części wyjątkowo atrakcyjne.

W pierwszej przeznaczonej dla muzyków i muzykantów będziemy mieli okazję wzbogacić swoją wiedzę bezpośrednio od specjalistów i ekspertów z zakresu etnomuzykologii, etnografii i folkloru. Grę Lasowiackich muzykantów zaprezentuje Władysław Pogoda najstarszy z nich. To on właśnie (Kuszenie Władysława CD, wydane 2011r i wyróżnione w ubiegłorocznym, najbardziej prestiżowym konkursie w Polsce na Fonogram Źródeł) i Jarosław Mazur z młodego pokolenia muzyków zainspirował nas do podjęcia festiwalowo - warsztatowych działań. Cel jest szczytny: powrót do grania melodii ludowych w sposób możliwie najbardziej tradycyjny.





>> kliknij tutaj<<


A mi się spodobało że pan Jarosław Mazur znacznie odmłodniał . :)

Cherb burmistrza Zuby-riposta urzędników

 Urzędnicy miejscy siem oburzyli (jak nie wiem co).

Okazuje się że radni miejscy kilka lat temu zmienili wygląd naszego herbu.
Z takiego ,



na taki,



Jak widać na załączonych obrazkach jest to  różnica kolosalna,niezbędna,  niecierpiąca zwłoki.
Za  tak ważną dla nas zmianę radni pobrali dietę,nażarli się paluszków i  wypili do dna  kawę z termosów .
Co ciekawe przegłosowali to na trzeźwo (przynajmniej tak twierdzą).

O tym fakcie jednak nie doniesiono mieszkańcom-rzeczywiście nie ma się czym chwalić.Nie pozmieniano także dokumentów i nawet w Statucie Miasta widnieje "stary" herb.Po co to było więc robić? Mało tego podobno przegłosowali wtedy za jednym zamachem jakąsik flagę?Widział ktoś może to innowacyjne dzieło naszych radnych?
Mimo iż  to tylko krótki rękaw, trochę inne kolorki ,ale to są ogromne koszty.Nawet to,że ktoś taki projekt wykonał i dostał za to odpowiednią gratyfikacje.

A ile będzie nas kosztować zmiana tablic z nazwami ulic?Wszystko to przy 33 milionowym zadłużeniu budżetu miasta.
ciekawe jakie są koszty tych "kosmetycznych"  (jak się wyraził jeden z radnych) zmian w herbie?






Co ciekawe nazwy ulicy 22 lipca nie da się zmienić od  22 lat ponieważ są to za duże koszty.

W Warszawie moda na Kocirbę

Już ponad sto pięćdziesiąt lat przed urodzeniem Fryderyka Chopina tańce polskie były modne w Europie. Po raz pierwszy stały się znane poza Polską w XVII wieku, gdy poprzez Niemcy dotarły do Skandynawii. Do dzisiaj jednym z najpopularniejszych tańców w Szwecji czy Danii jest "polska", a w Norwegii "pols". We Francji gra się "mazurkę" za sprawą polskich legionistów, którzy swym tańcem podbijali serca gości paryskich salonów na przełomie XVIII i XIX wieku. Z Francji mazurki rozprzestrzeniły się dalej – między innymi do Włoch, Austrii, docierając aż na zachodnie krańce Europy: do Hiszpanii i Portugalii. Z tych dwóch krajów powędrowały do ich kolonii: na Azory, Wyspy Zielonego Przylądka i Wyspy Kanaryjskie, a nawet do Brazylii oraz Meksyku i z powodzeniem funkcjonują w tamtejszych kulturach. W Polsce rytmy tych tańców były jednym z najważniejszych elementów muzycznej wyobraźni zarówno gminu, jak i dworu aż do lat 50. minionego wieku.

W tym wielkim wydarzeniu wystąpiło ponad 60 wykonawców z całego świata,wśród nich także nasza kolbuszowska kapela Kocirba .Niestety nasi artyści  nie mogli wystąpić w części konkursowej ponieważ... wygrali go w zeszłym roku i teraz zagrali w koncercie laureatów.


Brawa i gratulacje dla pana Mazura , Teresy Potańskiej i Doroty Jamróz i wielu innych osób uczestniczących w tym projekcie.
Wspaniała wizytówka naszego miasteczka.Warto aby zainteresowali się nimi ,i wsparli ich działalność urzędnicy z działów promocji powiatu i gminy.









Kocirba / "Wolny od Kosów" (utwór z repertuaru Jana Marca) from muzyka zakorzeniona on Vimeo.

W samo południe

Moc bibliotek w Kolbuszowej skończyła się mocnym akcentem.

Multiinstrumentalista pan Jarosław Mazur (ten od Kocirby i Hudaków) budził dzisiaj do życia Raniżów.

Lokata Mojżesza Szota

Poleca się poniższe do poczytania złotoroleksowym Żydom amerykańskim łamiącym
paragrafy celem pozyskania szmalu i majątków "żydowskich braci" spalonych w
piecach Holokaustu.

Nie pytamy żydowskich milionerów, dlaczego upominają się o majątki swoich
braci zamordowanych przez hitlerowców. O majątki małomiasteczkowej,
żydowskiej nędzy, żydowskiego pachciarstwa i żydowskiej inteligencji dawnego
Krakowa, dawnej Warszawy i paru innych dawnych miast polskich.
Wspaniałomyślnie nie pytamy także, co uczynili w czasie Holokaustu
ustosunkowani i zasobni amerykańscy Żydzi schowani bezpiecznie za Oceanem
Atlantyckim, żeby ocalić polskich Żydów. Czy przynajmniej się za nich
modlili?

Proponujemy jedynie pazernemu, amerykańskiemu żydostwu, a także prześwietnym
adwokatom nowojorskim, którzy zdążyli zbić na żydowskich roszczeniach
odszkodowawczych wielomilionową kasę, żeby zapoznali się z historią dwóch
dunamów ziemi nabytych tuż przed II wojną światową przez niejakiego Mojżesza
Szota. Jedną z 6 milionów żydowskich ofiar Holokaustu.

Dwa dunamy ziemi

Przed 62 laty ojciec Michaela Szota opowiadał dzieciom, Michaelowi i jego
siostrze, że po wojnie – jeśli wszystko dobrze się skończy – rodzina Szotów
pojedzie do Palestyny, gdzie w Hajfie, na górze Carmel, ojciec Szota nabył 2
dunamy ziemi.

– Ile to 2 dunamy – interesował się Michael.

– Nie wiem, ile tego jest – powiedział – ale wiem, że 2 dunamy wystarczą nam
na dom z widokiem na zatokę i na ogród, w którym posadzimy drzewa
pomarańczowe.

Rozmowa odbywała się w nocy, w warszawskim getcie, w małym mieszkaniu przy
ulicy Orlej nr 10, gdzie poza Szotami koczowały jeszcze dwie żydowskie
rodziny. Michael na zawsze zapamiętał słowa "drzewa" i "pomarańcze", ponieważ
na terenie warszawskiego getta nie było ani drzew, ani pomarańczy. Nie było
także jedzenia i opału do pieca, a po jakimś czasie zabrakło także ojca wraz
z jego opowiadaniami o dwóch dunamach ziemi na dalekiej górze Carmel i o
pieniądzach złożonych w anglo-palestyńskim banku z myślą o postawieniu domu.

Nieco wcześniej, gdy były łapanki i policjanci żydowscy namawiali do zejścia
na podwórko, gdzie koło stojaka do trzepania dywanów formowały się grupy
ludzi pędzonych do wagonów czekających na placu przeładunkowym, rodzina
Szotów wraz z Żydami, z którymi mieszkała, chowała się w małej, dusznej i
ciemnej komórce, której drzwi zastawione były szafą.

Żydowscy policjanci przysłani przez prezesa Judenratu Adama Czerniakowa
biegali po pokojach, opukiwali ściany i zabierali to, co jeszcze nadawało się
do zabrania.

Eukaliptusy z góry Carmel

Późną jesienią 1968 r. trochę nie z własnej woli Michael znalazł się w
Izraelu i na mocy przypadku posłany został do Hajfy, gdzie na tzw. ulpanie,
szkółce z internatem, miał poznać tajniki języka hebrajskiego. Michael
rozglądał się po egzotycznym dlań tropikalnym pejzażu Hajfy i przypomniał
sobie opowiadania ojca, kiedy przewodnik oprowadzający wycieczkę nowo
przybyłych Żydów pokazał im wzgórze nad zatoką zabudowane białymi willami,
między którymi rosły zielone drzewa.

– To jest góra Carmel! – powiedział przewodnik z dumą. – Szwajcaria Izraela.

Michael zapytał, czy na Carmelu rosną drzewa pomarańczowe, które chciałby
zobaczyć z bliska. Przewodnik wzruszył jedynie ramionami.

– Drzewa pomarańczowe rosną w kibucach – wyjaśnił – w sadach owocowych
zwanych pardesami i ogrodzonych drutem kolczastym. Pomarańcze kupuje się na
targu. Drzewa na Carmelu, eukaliptusy i palmy, sadzane są dla dekoracji.

Potem jeszcze kilka razy Michael spacerował po Carmelu, wałęsał się między
ciasno zabudowanym willami hebrajskich milionerów, przed którymi parkowały
amerykańskie samochody, i nigdzie nie widział dwóch dunamów swojego ojca.

Wykazy, których nie ma

Trochę później, gdy Michael nauczył się wreszcie hebrajskiego, od razu
rozśmieszył urzędnika instytucji Keren Kajemet le Israel, która przed II
wojną światową sprzedawała polskim Żydom ziemie na Carmelu i ulice w Tel
Awiwie.

– Jeśli twój ojciec coś u nas kupił – powiedział urzędnik Michaelowi – to
jego nazwisko znajduje się na listach, na wykazach. W Keren Kajemet, w
Achszara ha Iszuw albo w Rasko.

– A gdzie są te listy, gdzie są te wykazy? – zapytał Michael.

– A gdzie jest twój ojciec? – odpowiedział urzędnik pytaniem na pytanie.

– Ojciec zginął w getcie – powiedział Michael.

Urzędnik podniósł do góry palec.

– Otóż to – oświadczył. – U nas też była wojna i nie ma list. Przepadły. Nie
ma wykazów własnościowych i nie pozostało śladu po notowaniach hipotecznych.
Wszystko zamieniło się w popiół jak polscy Żydzi, których nazwiska figurowały
na listach i rachunkach.

– Co sobie wyobrażaliście? – denerwował się urzędnik. – Myśleliście, że
będziemy pilnowali waszych zafajdanych interesów przez te wszystkie lata,
kiedy nie dawaliście znaku życia? Kiedy wojska Rommla zagrażały nam od strony
Egiptu i później, kiedy arabscy fedaini nieśli tu pożogę, zniszczenie i
śmierć? Kiedy budowaliśmy drogi i kładliśmy mosty? Kiedy zajęci byliśmy
wysiłkiem syjonistycznym? Kiedy walczyliśmy z malarią i wieszaliśmy Eichmana
przywiezionego z Argentyny? Powinniście być szczęśliwi, że mieliście dokąd
przyjechać, kiedy wam goj pogonił kota.

Szukajcie a znajdziecie

Słuchajcie, Żydzi amerykańscy wyczuleni na żydowską krzywdę. Banki
szwajcarskie kłóciły się, wybrzydzały, ale coś tam Żydom oddały. Nie oddały
natomiast Żydom ani grosza żydowskie banki gromadzące oszczędności żydowskich
ciułaczy słane z dalekiej Polski na czarną godzinę przed II wojną światową.
Należące do palestyńskich Żydów banki prowadzące programy oszczędnościowe
zachwalane polskim Żydom w żydowskich gazetach i na scenie żydowskich
kabaretów po izraelsku wykręcają się teraz brakiem rachunków i rozliczeń. Z
izraelskiego banku Haleumi, który przejął finanse i zobowiązania banków anglo-
palestyńskich, ulotniły się pieniądze należące do polskich Żydów posłanych
przez niemieckich oprawców do komór gazowych i pieców. Izraelskie instytucje
nie oddały i nie zamierzają oddać ani dunama ziemi. Okrutnie chętne są za to
do przejęcia majątków po spalonych Żydach. Przemierzają Polskę wzdłuż i
wszerz, węszą po hipotekach, ślą płaczliwe petycje do Unii Europejskiej.
Izraelskim macherom holokaustowym "rewindykującym" pożydowskie mienie na
własny, izraelski interes polecam niniejszym zimną mykwę. Znajdziecie panowie
pożydowski szmal i pożydowskie dunamy po spalonych Żydach, jeśli rozejrzyjcie
się po własnych śmieciach, które ogradzacie murem wzorowanym na murze
warszawskiego getta.

Autor : Michael Szot

Cherb burmistrza Zuby.

Urząd Miasta wydał tysiące złotych na tandetny folder reklamowy naszego miasteczka. 

"Przyszłość biznesu - biznes na przyszłość"Obrazuje on dosyć dokładnie mizerię intelektualną pracowników magistratu, którzy nie wiedzą nawet jak wygląda herb naszego miasteczka.

To samo jest na stronie internetowej urzędu,oraz na profilu na Facebooku.
Różnica niby niewielka, tylko dłuższy jeden z rękawów.

Na tej samej zasadzie "zapomniano" (łuups) o kanalizacji deszczowej w Ogródku Jordanowskim,albo o dołączeniu niezbędnych dokumentów do wniosków o dotacje unijne.A my za głupotę urzędników płacimy coraz więcej .

Nie tylko jeden chromosom więcej

Zespół Downa może nie być problemem jeśli przestaniemy te problemy stwarzać i jeśli na serio zaczniemy pomagać rodzicom najpierw dzieci z Downem, a potem osobom z Downem. Pomagać w takim zakresie jak tego potrzebujemy, a potem nie przeszkadzać, jak przeszkadzamy i usuwać bariery, także te mentalne, które odmawiają szacunku, godności i prawa do normalności, które stwarzamy. Pani Dominika robi fantastyczną prace w przełamywaniu naszych stereotypów, niskie za to ukłony! 

(Manika Płatek)

Newsweek: Zatem nie czuje się pani inna?
Dominika Kasińska: Inność jest wtedy, gdy ciągle się na ciebie gapią. A na mnie się nie gapili. Długo myślałam, że jestem trochę inna, bo jestem niższa od koleżanek i kolegów i mam kłopoty ze zdrowiem. Z kręgosłupem, tarczycą, ze wzrokiem. Ostatnio dowiedziałam się, że mam chore serce. A kiedyś terapeuta powiedział mojej mamie, że ona ma chore ambicje. 
 Newsweek: Dlaczego?
Dominika Kasińska: Bo chce mnie posłać do szkoły. Przecież dzieci z Downem nadają się tylko do ośrodków. Nie sprawdził, co potrafię. Nawet nie zapytał, co ja o tym myślę, choć stałam obok. Nie zobaczył Dominiki Kasińskiej, zobaczył przypadek Downa. A ja już w przedszkolu zamarzyłam sobie, że usiądę w szkolnej ławce.

Newsweek: W szkole specjalnej?
Dominika Kasińska: W normalnej. I tak się stało, zostałam po prostu zapisana do podstawówki. Mijał rok po roku, a ja nie odpadałam. Później tak samo zwyczajnie przeszłam do gimnazjum. Czasem tylko było tak, że nie umiałam przeczytać literek na testach, bo mam chory wzrok. Zdarzało się, że nauczyciele dawali mi takie drobne druczki jak innym, bo zapominali, że mam zespół Downa i źle widzę. Dużo się uczyłam. Lubiłam się uczyć, nawet gdy się męczyłam. Nad matematyką i fizyką siedziałam godzinami. Mama mówiła: „Odpocznij już sobie”, a ja wkuwałam chemię. A potem koledzy odpisywali ode mnie zadania. Tylko „Pan Tadeusz” był dla mnie nie do przejścia.
Wie pani, do niedawna w ogóle nie wiedziałam, co to jest szkoła specjalna. I że tam trafia większość osób z zespołem Downa. A przecież to, że ktoś ma Downa, nie znaczy, że nic nie rozumie i nie może się uczyć. Zrozumiałam to dopiero wtedy, kiedy zaczęłam się zajmować osobami niepełnosprawnymi na terapii zajęciowej. Wiem, że niektóre całkiem sobie nie radzą. Rodzice często się za nie wstydzą i trzymają je w domach. Nikt niczego od nich nie wymaga i nie sprawdza, co potrafią, bo wiadomo, że i tak nic z nich nie będzie. Tylko niektóre z takich dzieci idą potem do szkół integracyjnych. A nawet tam wcale nie jest łatwo się dostać. Mnie na przykład nie przyjęli do liceum integracyjnego.

Newsweek: Dlaczego?
Dominika Kasińska: Właśnie nie wiem. Po skończeniu gimnazjum poszłam na rozmowę do szkoły średniej w dużym mieście. A tu, proszę: nie nadaję się. To znaczy pani powiedziała, że to szkoła się nie nadaje. Domyślam się, że nie chcieli mnie przyjąć, bo mam zespół Downa. Ale ze mną nie ma kłopotów. Kłopoty w szkole są z tymi, którzy nie chcą się uczyć.

Newsweek: Ale znalazł się dyrektor innej szkoły, który nie widział problemu i panią przyjął.
Dominika Kasińska: To był dyrektor liceum w Buczkowicach, niedaleko Szczyrku. Zaufał mi. Powiedział: widzę świadectwa, gadam jak z dorosłą. Jesteś przyjęta do szkoły. Ludzie w ogóle są różni. Niektórzy są fajni. Niektórzy trochę dziwni. Nie powiem: nienormalni, bo mam spokojny i miły charakter. Dziwni to ci, którzy nas źle traktują.

....
Newsweek: Ale chodzi też o reakcje w momencie zagrożenia. Sama pani przyznała, że myśli wolniej niż inni...
Dominika Kasińska: A kto powiedział, że to ja mam podejmować w grupie najważniejsze decyzje? Czy muszę być z dziećmi sama? Zawsze mogę być na przykład drugim opiekunem. Niedawno zostałam wolontariuszką w Fundacji Anny Dymnej. Mam nadzieję, że w czasie Festiwalu Zaczarowanej Piosenki, który odbędzie się w czerwcu w Krakowie, będę się mogła zająć najmłodszymi uczestnikami konkursu. Myślę nawet chwilami o tym, by po szkole przenieść się do Krakowa.

Newsweek: Będzie pani sama mieszkać, sama opłacać rachunki?
Dominika Kasińska: Być może zamieszkam z kimś, kto będzie nade mną czuwał. Może na przykład znajdę pracę jako opiekun w całodobowym ośrodku? A może zamieszkam z facetem? I to on będzie opłacał prąd?

Newsweek: Myśli pani o facetach?
Dominika Kasińska: Ostatnio jeden z moich podopiecznych na terapii zajęciowej powiedział, że jestem tak atrakcyjna, że powinnam mieć już chłopaka. Ale to jeszcze nie jest mój czas. Na razie podobają mi się aktorzy. Filip Bobek i Krystian Wieczorek.

Newsweek: A ogląda pani serial, w którym występuje aktor z zespołem Downa?
Dominika Kasińska: Nie oglądam „Klanu”, wolę „Na Wspólnej”. W życiu też nie obchodzi mnie, czy ktoś ma Downa, czy nie. Przez długi czas w ogóle nie znałam nikogo z zespołem Downa. Wie pani, zespół Downa ma swoje dobre strony. Na przykład kiedy opiekuję się niepełnosprawnymi ludźmi, to oni wiedzą, że nic mnie nie wyprowadzi z równowagi. Bo doskonale wiem, jak to jest. Kiedyś też nie mogłam trafić do buzi łyżką, nie umiałam zapiąć guzików. Nadal wolno mówię. Poza tym osoby z zespołem Downa nie potrafią ściemniać. Nie umiem kłamać. Niedawno byłam na oazie. Cała grupa przyrzekła, że przez rok nie będzie pić alkoholu. To się nazywa krucjata trzeźwości. A ja wiedziałam, że zaraz zaczną się osiemnastki, koleżanki poczęstują mnie szampanem i będzie mi trudno odmówić. Musiałam uczciwie podejść do sprawy! W końcu uznałam, że podpiszę zobowiązanie, bo dam jednak radę, słowa dotrzymam. Tylko podjęcie decyzji zajęło mi chwilę.

Newsweek: Zastanawiała się pani, czy związek kogoś z zespołem Downa i tak zwanego  normalsa jest w ogóle możliwy? Pablo  Pineda mówi, że dzieli nas od siebie mur. Że osoby z zespołem Downa traktuje się tak, jakby nie miały potrzeb, a nawet płci.
Dominika Kasińska: Nie wszystko jest w moim życiu tak, jak bym chciała. Chciałabym mieć przynajmniej 160 centymetrów wzrostu i szczuplejsze nogi. A nie mam. Ale jestem kobietą, czuję się nią w stu procentach. Chcę mieć kiedyś własny dom, rodzinę, dziecko. Tak jak chcę kiedyś pojechać na Hawaje. I nauczyć się mówić po hiszpańsku.

Newsweek: A jeśli się nie uda? Jeśli jakiś mężczyzna powie: nie mogę z tobą być, bo masz Downa?
Dominika Kasińska: To go zostawię (śmiech). To jest kolejny zakręt. Trudny. Jeśli się nie uda? Pewnie znowu popatrzę na to, co mam. A mam nie tylko jeden chromosom więcej.


całość

Pan Prezes Ireneusz Kogut

Ireneusz Kogut jest inspektorem oświaty w kolbuszowskim magistracie.Co tam robi dokładnie nie wiadomo ale zapewne zajmuje  się nadzorem (czy jakoś tak) nad szkołami .Nie jest to chyba robota szczególnie wyczerpująca ,skoro
po godzinach jest jeszcze  prezesem Stowarzyszenia Nil (za co bierze niezłe wynagrodzenie). Organizacja ta  dodatkowo wypączkowała Spółdzielnię Socjalną Smak.Pan Kogut (a jakże) także tam jest prezesem.

Szkoły które nadzoruje gminny inspektor oświaty ,zorganizowały przetargi na dożywianie.Niektóre z nich wygrała spółdzielnia gdzie prezesuje pan  Kogut.Przypadek? Nie wiem,może się zdarzyć.Wszak ludzie latają w kosmos a mój sąsiad nawet trafił kiedyś czwórkę w lotka.
Moim zdaniem jest to konflikt interesów i pan Kogut z którejś funkcji powinien zrezygnować.
Zastanawiająca jest tu postawa burmistrza Zuby, który wydał pozwolenie na takie łączenie funkcji.

Nowe miejsca pracy.

Dwa tygodnie temu w Korso Kolbuszowskim ukazał się ciekawy artykuł redaktor Joanny Serafin na temat walki z bezrobociem w naszym powiecie.


Dokładnie piątego kwietnia minął rok odkąd kolbuszowski „Smak” został wpisany do Krajowego Rejestruj Sądowego. Spółdzielnia socjalna, w której pracę znalazły cztery osoby bezrobotne (i na tym nie koniec) powstała dzięki pomocy kolbuszowskiego „Nilu”. To właśnie pracownicy stowarzyszenia pomogli w załatwieniu wszystkich formalności niezbędnych do zarejestrowania spółdzielni. Udało im się również pozyskać w sumie 80 tys. zł dofinansowania na rozkręcenie „Smaku”.
....
W spółdzielni pracę znalazły osoby bezrobotne, które wcześniej uczestniczyły w szkoleniach organizowanych przez „Nil”. Pozyskane dofinansowanie prawie w całości zostało przeznaczone na zakup niezbędnego sprzętu. – Do kuchni weszłyśmy w maju ubiegłego roku. Na początku wszystko robiłyśmy dość nieporadnie, ale bardzo szybko się uczyłyśmy – mówi Natalia Szypuła ze „Smaku”. Latem spółdzielnia stanęła do przetargów na dożywianie w szkołach, wygrywając kilka z nich. – Na dzień dzisiejszy mamy pięć szkół, które obsługujemy. Są to szkoła podstawowa w Weryni i Zarębkach, Zespół Szkół Specjalnych w Kolbuszowej Dolnej oraz LO i Zespół Szkół Technicznych w Kolbuszowej. Łącznie każdego dnia przygotowujemy posiłki dla ponad 250 uczniów – dodaje nasza rozmówczyni.

Z polskiego na nasze.
Stowarzyszenie Nil bierze na chybił trafił 4 bezrobotnych , przeszkala ich,załatwia im 80 tys na rozkręcenie interesu,oraz pomaga wygrywać przetargi.Robią to w przedbiegach ponieważ przez pierwszy rok nie muszą płacić składek ZUS.
Rezultatem tych wszystkich zachodów jest... 4 nowych bezrobotnych zwolnionych z firm które przetargi przegrały.
Jaki jest więc tego sens?Ano taki, że ci którzy prowadzą takie stowarzyszenia mają dodatkowy dochód w kieszeni.O tym napisze jednak jutro.
Najgorsze jest to ,że za cały ten przewał zapłacimy my podatnicy około 100 tys zł.

Paluszek starosty Kardysia

Ludzie piszą,komentują,plotkują, oskarżają:

Na stronie Starostwa Powiatowego czytamy wyniki naboru na wolne stanowisko referent w wydziale geodezji. Nabór ten wygrał Pan Paluszek z Dzikowca (....) choć wszyscy startujący mieli lepsze referencje. A Pan Paluszek przesiedział bez studiów dwa lata w starostwie na fikcyjnym stanowisku i po studiach od razu starosta ogłosił nabór,czyli dwa lata trzymał etat aż paluszek skończy szkołę.A podania innych gniją już lata w sekretariacie ,ale nie każdego mama jest siostrą burmistrza Zuby. Czyli starosta przyjmuje pociotków Zuby i na odwrót ,a inni spoza tego chorego układu mogą (...) o pracy pomarzyć. W każdym (....) urzędzie trzeba mieć plecak ,albo wujka burmistrza tak jak Pan Paluszek.

Oskarżenie poważne,ale dosyć typowe w Kolbuszowej.

Ślipnimy wiec  bliżej w papiery, o co tu chodzi.




Na oko wygląda w porządku, konkurs wygrał kandydat spełniający wszystkie wymagane (a nawet niewymagane) kryteria.

Aliści,rok wcześniej....



Dlaczego więc w tym roku (jak drzewiej bywało) nie porachowano punktów z przeprowadzonej rozmowy i testu kwalifikacyjnego?
Zastosowano inne kryteria naboru.Czyżby oskarżenia anonimowego  komentatora były bliskie prawdy?

Burmistrz Zuba leje wodę

Mój ulubiony portal informacyjny Kolbuszowa24 zamieścił fotorelacje z sadzawki w Ogródku Jordanowskim
 Całość zmodernizowanego w ub. r. placu od kilku dni stoi w błocie i szlamie. Można było się z tym dokładnie "zapoznać" podczas Dni Kolbuszowej.
....
„Rozważaliśmy wiele wariantów. Można by podnieść ogródek do poziomu ul. Parkowej. Ale wtedy domy, które znajdują się z tyłu, byłyby zalane. Z kolei skierowanie wody deszczowej do rowu wzdłuż drogi krajowej przyniosłoby efekt odwrotny. Aktualnie poddajemy analizie wykonanie drenażu. Woda sprowadzana byłaby do studni chłonnych. Nie jest to idealne rozwiązanie, ale pozwala na szybsze osuszenie tego terenu” – mówił burmistrz Zuba. Minął prawie rok, a ogródek jak zalewało tak zalewa...


Dowcipny fotoreporter portalu nawet nie fatygował się aby zrobić zdjęcie tylko wkleił te z jesieni.

Ktoś projekt tego ogródka zaplanował,ktoś zatwierdził,wykonał ktoś inny.Ktoś odebrał i nikt nie zauważył fuszerki w postaci braku kanalizacji deszczowej.
Kiedy okazało się że zalewa bo musi zalewać bo teren pacu zabaw położony jest niżej, nie zrobiono nic aby to naprawić.
Sprawą powinni zająć się radni miejscy i wymusić na burmistrzu odpowiednie decyzje.Nie mają jednak na to czasu, ponieważ zajęci są liczeniem  swoich zrewaloryzowanych diet,oraz ustalaniem granic okręgów wyborczych w taki sposób, aby nie startować  przeciw sobie.

Ta sadzawka, to symbol indolencji naszych władz, na każdym szczeblu decyzyjnym.Niczego z nami nie konsultują ,robią po swojemu,nikt tego nie kontroluje a my płacimy za ten bajzel coraz więcej (nie tylko) pieniędzy.
To jest tylko mały ogródek,strach pomyśleć co dzieje się na większych projektach.

Kolbuszowskie majowe cuda.

Ten majowy weekend jest dla mnie zawsze jakiś taki  przydługi.Szczególnie nużące są rozmowy,a raczej słuchanie ciągłego narzekania.Coś na kształt magla tylko w znacznie w większej skali. ;)
Ludziom wszystko się nie podoba,zawsze coś im nie pasuje.Aby przerwać te monologi rzucam zawsze od niechcenia dwa pytania.
A jak chciałbyś aby było?
Tutaj wszyscy są zgodni: przynajmniej 5 tys na rękę,dobry samochód, mieszkanie/dom z ogródkiem (na początek). Tu jednak jedna osoba mi zaimponowała,  marzy bowiem o tym aby zostać .... dyrektorem MDK.Szanse ma duże, bo ma niezłe warunki fizyczne (można w tych oczach utonąć) oraz  znacznie mocniejszą głowę niż pan Sitko (reszty nie pamiętam).

Następnym moim pytaniem jest:
Jak chcesz to osiągnąć?
Tu zaczynają się problemy, następuje długie milczenie podczas którego dany osobnik-osobniczka drapie się po głowie i po dłuższym zastanowieniu rzuca że ... najlepiej było by wygrać większą kumulację na loterii.
Cool!

No to liczta na te przecudne cuda dalej, popijajcie tanie piwo na koncercie (tą razą) Rybińskiego, i zastanówta się kogo rzuci wam burmistrz w przyszłem roku.

Bye-bye!

Czy nie lepiej tak po prostu, zrobić coś dobrego?

Moje parę słów na temat postu „Niech się święci 1 maja”… (oraz komentarzy nie tylko spod tego, ale i innych postów)

Dziś pod wpisem na blogu jednego z Podkarpackich posłów (wprawdzie nie z Kolbuszowej, więc nie przytaczam ; ) dla zainteresowanych: http://tomaszkaminski.blog.pl/) Szymon Jakubowski* napisał – tu czuję się w obowiązku dodać sama nadrzędny jego komentarz
„to nie do końca z mojej "bajki”, ale z ostatnim wpisem na blogu posła SLD trudno się nie zgodzić”.

Otóż Jakubowski napisał: a ja szczerze powiedziawszy mam gdzieś podziały, jeżeli chodzi
o wspólny problem. Przed laty opisywałem tragedię pracownic rzeszowskich zakładów mięsnych, które po złodziejskiej prywatyzacji wiele miesięcy nie otrzymywały pensji. Liderzy zakładowych związków mieli to daleko w poważaniu, bo jeszcze otrzymywali pensje od właściciela - gangstera. Siłą rzeczy stałem się niemal liderem protestu. Gdy przyszli narodowcy z chęcią pomocy nie odmówiłem, bo przynajmniej oni mogli zapewnić ochronę nam przed osiłkami z ochrony, od których i ja przy okazji dostałem po głowie. Trudno, czasem tak się dzieje, że po jednej stronie barykady trzeba być z tymi, do których miałoby ochotę się strzelać.

Dla mnie mocne.

Równie mocny tekst napisałam dziś (na inny temat) Anna Dryjańska (całość tu: http://annadryjanska.natemat.pl/60111,opinie-zamiast-faktow).

I w związku z tym mój apel, nie kierujmy się opiniami, a faktami. Po co hejterskie, anonimowe komentarze? Czy nie lepiej tak po prostu, zrobić coś dobrego? Lubię ludzi, którzy szanują się nawzajem. Dryjańska napisała: Każdy z nas może postępować zgodnie ze swoimi wartościami, póki nie narzuca ich innym. Nie narzucajmy się sobie nawzajem. Inspirujmy albo wspierajmy. Niech podstawą sensownej debaty będą fakty.

Czego sobie oraz Czytelniczkom i Czytelnikom, Komentatorom i Komentatorkom Maglowego bloga życzę.

Toja ;)


P.S. A tak zupełnie już nie na temat, bo skojarzyło mi się ze strzelaniem. (- przepraszam redaktorze Gorzelany – ) Dorian! Niech Moc będzie z Tobą! W ogóle z Lemoorami! …
i nie tylko podczas dzisiejszego koncertu.

Szymon Jakubowski - przewodniczący oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy RP na Podkarpaciu; trzykrotny laureat ogólnopolskich nagród za opisywanie sytuacji w zakładach pracy pod kątem prywatyzacji. Dostawał laury za obronę ludzi. Czasami z dziennikarza przeistaczał się w organizatora. W 2005 r. otrzymał tytuł Podkarpackiego Dziennikarza Roku właśnie m.in. za takie tematy.

Kocirba dziękuje.

Na swojej stronie fecebookowej Kocirba dziekuję za wczorajszy koncert.

Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy pomimo niesprzyjającej pogody przyszli na nasz mini (z konieczności) koncert.
Dziękujemy Muzykantom, z którymi mieliśmy zaszczyt grać a także Publiczności. Lesianiom za taniec i śpiew, Urszuli, Wojtkowi, Lucynie, Kasi, Grześkowi, Gabrysi za WSZYSTKO.
Dla Was warto wyjmować basy z futerału.




______________________________________________________________________


Lunęło dobrze ze dwa razy z gradem,przerzedziło publikę,ale za to zostali  najwierniejsi.
Ci ,którzy  wystraszyli się deszczu niech żałują.Siem działo!!!


P.s. Jedynym zgrzytem był snujący się po scenie gość z obsługi, odurzony zapewne ozonem unoszącym się w powietrzu .Kilka osób filmowało to na telefony komórkowe -proszę więc o kontakt.

Powojenne losy bohaterów

Gen. Stanisław Maczek - po wojnie pracował jako sprzedawca, a następnie barman w hotelowej restauracji. Jego przeszłość znali tylko najbliżsi.

Gen. Tadeusz Bór-Komorowski, ostatni Wódz Naczelny Polskich Sił Zbrojnych - premier emigracyjnego rządu, a jednocześnie pracownik zakładu dekoratorskiego i tapicerskiego.

Gen. Stanisław Sosabowski - pozostający w niełasce Brytyjczyków został pozbawiony wszelkich uposażeń należnych kombatantom. Pracował jako magazynier w różnych fabrykach, żył skromnie, większość pieniędzy przeznaczał na opiekę nad ociemniałym synem, zmarł na zawał serca.

Gen. Klemens Rudnicki - po wojnie założył antykwariat i zajmował się restauracją obrazów.

Płk pilot Janusz Żurakowski - po wojnie wyjechał do USA, gdzie początkowo pracował jako tokarz, karierę zawodową kontynuował w Centrum Badań Obronnych Armii USA jako konstruktor antyrakiety Patriot.

Ppłk pilot Jan Zumbach - dowódca Dywizjonu 303, po wojnie parał się przemytem w Afryce, gdzie posługiwał się pseudonimem Johnny „Kamikaze" Brown.

Mjr pilot Władysław Jan Nowak - dowódca Dywizjo¬nu 317, po wojnie pracował w sklepie delikatesowym i kawiarni.

Ryszard Kaczorowski - żołnierz 2. Korpusu, ostatni prezydent RP na uchodźstwie, po wojnie pracował jako księgowy w brytyjskich bankach.


Jak na tym tle wygląda burmistrz Zuba ,żądający na sesji rady miejskiej podziękowań za  swoją dobrze płatna  robotę (z przewagą roboty) ?Tudzież  współcześni patrioci wyceniający swój obywatelski obowiązek w radzie miejskiej w złotówkach?

Niech się święci 1 maja!

Wielkie święto robotniczych mas,socjalistów ,lewicy i takich tam.
W Kolbuszowej mizeria ,mimo iż rządzi tu niby (wg redaktora Gorzelanego) lewica.

Co to jednak  za "lewica" skoro jej nieformalny przywódca to krwiożerczy kapitalista płacący głodowo pracownikom i nie pozwalający założyć u siebie w firmie związków zawodowych?Na "prawicy " szaleje zaś radny  członek  Związku Nauczycieli Polskich i Stowarzyszenia "Kuźnia" -typowych artystycznych liberałów.
"Lewica" skłonna jest sprywatyzować szpital a "prawica" zaś że powinien być własnością "państwa".

 To samo dzieje się w całym kraju.
W polskich mediach i polityce trwa właśnie ekstatyczny żal po śmierci Margaret Thatcher .
...
Zabawne jest, gdy radykalni antykomuniści, ludzie, którzy wychwalają ruch Solidarności i czują się jego spadkobiercami, którzy manifestują pod domem Jaruzelskiego, dziś padają na twarz przed (zmarłą) kobietą, która mówiła o gen. Jaruzelskim per „patriota” i bliżej jej było do tych, którzy wprowadzili stan wojenny niż do Solidarności, która „mogłaby wymknąć się spod kontroli”.
Polska prawica okazuje się (hmm… staram się wciąż wierzyć ludziom) intelektualnie jałowa i politycznie cyniczna. A może to niemal cała polska klasa polityczna nadaje się do wymiany? Jeśli tak i jeśli nie bardzo widać, kto mógłby ją zastąpić, pozostaje jedynie totalna przebudowa systemu politycznego, jego radykalna demokratyzacja. Obywatelska rewolucja?

calość.

Kobiety po czterdziestce...

 Po  wpisie "Powiatowa moda" zmuszony zostałem do zrewidowania swoich poglądów,na temat kobiet po czterdziestce.



Im jestem starszy tym bardziej cenię kobiety po  czterdziestce.
Oto tylko kilka powodów: 
kobieta po czterdziestce nigdy nie obudzi cię w środku nocy, aby zapytać, "Co masz na myśli?". Jej po prostu nie obchodzi co myślisz.
 Jeśli kobieta po czterdziestce nie chce oglądać meczu, to nie będzie w kółko o tym marudzić . Ona robi coś co chce zrobić. I to zazwyczaj jest to coś bardziej interesującego.
 Kobieta po czterdziestce zna się na tyle dobrze, aby mieć pewność, kim jest, czego chce i od kogo. Niewielu kobietom które przekroczyły czterdziestkę zależy na tym  , co o nich myślisz i na temat tego  co robią. 

Kobiety po czterdziestce są godne. Nidy nie wszczynają z nami  awantury  w operze lub w środku drogiej restauracji. Oczywiście, jeśli na to zasługujesz, nie zawahają się cię zastrzelić  ( jeśli tylko sądzą, że mogą zrobić to bezkarnie). 
Starsze kobiety  obficie sypią  pochwałami, często niezasłużonymi. One wiedzą, jak to jest być niedocenioną. 
Kobieta po czterdziestce ma pewność siebie, aby wprowadzić Cię do grona swoich przyjaciółek. Młodsze kobiety z mężczyzną często ignorują nawet najlepsze przyjaciółki, bo nie ufają facetom z innymi kobietami. Kobietę po czterdziestce to nie obchodzi, wciąga do swojego grona, bo wie, jej przyjaciółki jej nie zdradzą . 
Kobiety im są starsze  tym  bardziej jasnowidzące. Nigdy nie musisz wyznać swoich grzechów  kobietom po czterdziestce. One już to wiedzą. 
Kobieta po czterdziestce wygląda dobrze z jasnoczerwoną szminką. To nie jest prawda z młodszymi kobietami. Gdy załapiesz  zmarszczkę lub dwie,to  kobieta po czterdziestce będzie znacznie bardziej seksowna od  jej młodszej odpowiedniczki. 
Starsze kobiety są szczere i uczciwe. Potrafią od razu powiedzieć ci, że jesteś kretynem albo że zachowujesz się jak kretyn! Nigdy nie musisz się więc zastanawiać nad tym co o tobie myślą. 
Tak, chwalimy kobiety po czterdziestce dla wielu powodów. Niestety, to nie jest równoważne. Dla każdej pięknej, inteligentnej, dobrze uczesanej kobiety, gorącej czterdziestki-plus,odpowiednikiem  jest łysy, brzuchaty relikt w żółtych spodniach który robi z siebie głupka z jakąś  dwudziestodwuletnią kelnerką . 

Przepraszam Was Panie! 

Tutaj mam aktualizację dla wszystkich tych facetów, którzy mówią: "Po co kupować krowę, kiedy można dostać mleko za darmo?" . Teraz 80 procent kobiet jest przeciwniczkami małżeństwa. Dlaczego? Ponieważ kobiety zdają sobie sprawę z tego, że nie trzeba kupować całej świni,żeby mieć tylko mały kawałek kiełbasy. 

Andy Rooney

(tłumaczenie własne)

Byłam na Hadrze....

Byłam we wtorek na Hadrze, w rzeszowskim (baranówkowym) mdk. Pięknie zagrali!!!
I tylko może z powodu kina jakoś te nóżki słabo skakały. Może źle widziałam. Może z wiekiem nabiera się dystansu dopiero. Ale niech żyje: prawdziwy pankrok.

Cytując Waszego muzyka: Jehiej!





P.S. nie wiem, kto i jak organizował, ale dla Olka (Pawła O.) też brawa, że robi fajne iwenty. I że zachował dystans. I że się uśmiechał 

Kolbuszowska partyzantka (miejska)

Z przyjemnością bywam na imprezach organizowanych w małych miasteczkach .To jest zawsze wielkie święto dla takiej społeczności, przygotowywane przez  cały rok.Wszyscy pracują wspólnie aby przy dobrej zabawie, zaprezentować się z jak najlepszej strony przed gośćmi.Jest to także szansa na zarobienie dużych pieniędzy dla lokalnych biznesów,co dodatkowo dopinguje sponsorów.Już na kilka miesięcy przed datą wiadomo już jaki będzie program imprezy,wydrukowane są plakaty, foldery, a specjalna strona internetowa na bieżąco informuje o przebiegu przygotowań.
Tak jest w normalnych miasteczkach.W Kolbuszowej musi być wszystko na opak.Dopiero na 10 dni przed imprezą pojawia się byle jaki "program obchodów" kierujący po więcej informacji na stronę Urzędu Miasta gdzie... nic więcej nie ma.Nie ma bo strona zatrzymała się na 19 kwietnia,bo urzędnicy już od tego czasu świętują.Zresztą co się tu dziwić skoro "Dni Kolbuszowej" zaczynają się tradycyjnie od porannego "capstrzyku". Pewnie "tradycyjnie" chleją w urzędzie przez noc i dopiero nad ranem  idą pospać po capstrzyku ,orkiestry dętej.

Protest po kolbuszowsku

 




W Kolbuszowskiej strefie internetowej pojawił się nowy ciekawy blog.
Poniżej fragment jednego z wpisów.


Kilkanaście dni temu po Kolbuszowej i okolicach krążyły kartki z protestem budowy tzw. dużej obwodnicy. A cały figiel polegał na tym, żeby się podpisać "gdzieś poniżej". Nic konkretnego, tylko podpis, który niemalże od razu ma anulować plany budowy.


Tekst protestu jest napisany w co najmniej dziwny sposób. Na pewno nie urzędowy. Już same aspekty estetyczne odpychają: brak wyjustowania, za dużo akapitów, beznadziejny nagłówek, pogrubienie poszczególnych wyrazów. A i w treści można znaleźć perełki takie jak: "TIRY", błędy ortograficzne - "dla Powiatu Mieleckiego i Tarnobrzeskiego" i wiele błędów interpunkcyjnych.

całość

Rewolucyjna moda w Kolbuszowej

Jeśli jutro zobaczycie osobnika z taką fryzura to proszę się nie bać,to będzie tylko nowy styl  naszego przewodniczącego  Komisji  Kultury , Oświaty (i czegoś tam jeszcze) -radnego Doriana Pika.

Na Facebooku siem pochwalił:

27 lat zbierałem się do tego, żeby se strzelić iroka. No i mam. Brat mi powiedział, że wyglądam jak kretyn, a kolega nie chciał ze mną zapalić papierosa publicznie.
Ale ja jestem zadowolony :)
Właśnie rozpocząłem dwutygodniowy urlop. Urlop z Le Moorem. Jejeje!!
Je, je...

To mnie zastanowiło, ponieważ widziałem wczoraj lidera Kocirby , magistra  Jarosława Mazura,który pomimo panującego upału ,paradował po rynku w czapce.
Czyżby planowany cichaczem wspólny występ popularnych w Kolbie muzyków obfitować miał i w takie atrakcje?

Jak widać  na załaczonym obrazku pan Mazur się zastanawia,a miny dziewczyn mówią wszystko.

Sprawiedliwi,czyli porządkowanie kirkutu.

W środę odbyła się kolejna akcja sprzątania cmentarza żydowskiego.
Odsłonięto od zarośli kilka kolejnych macew,pozbierano śmieci.Kolejne porządkowanie odbędzie się w czerwcu.Niestety chętnych coraz mniej.
Karlejemy.

Taksówka pana Dzimiery

Na moim ulubionym portalu informacyjnym  Kolbuszowa24 z zapartym tchem wyczytałem  dobrą nowinę z naszego miasteczka.Urzędnicy nareszcie wyszli naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców.

Osoby zamroczone alkoholem, które wpadną w ręce strażników miejskich, nie trafiają do izby wytrzeźwień, tylko są przewożeni do swych miejsc zamieszkania. – Nie mamy możliwości przewożenia ich do izby wytrzeźwień, znajduje się ona poza naszym terenem – tłumaczy Grzegorz Dzimiera, komendant Straży Miejskiej w Kolbuszowej.

– W celu wywożenia tych ludzi do izby wytrzeźwień musielibyśmy korzystać z pomocy policji – mówi Dzimiera. – Zdajemy sobie jednak sprawę, że dla niej jest dodatkowe obciążenie. Poza tym są odrywani oni są od służby bezpośredniej w terenie. Ci jednak, którzy będąc pod wpływem alkoholu, trafią w ręce policji są transportowani do izby wytrzeźwień w Rzeszowie.

całość

Czyli w sobotę wychodząc z Galicji  z moją nową znajomą  (naprawdę niezła laska),nie będę musiał jak zwykle dzwonić po taksówkę.  Szepnę  tylko dyskretnie  do ucha panu Andrzejowi,aby zadzwonił o Straży Miejskiej, że potrzeby będzie transport do miejsca zamieszkania.
Ta wspaniała wręcz inicjatywa, została przyjęta z jeszcze większym  entuzjazmem  w sąsiednim lokalu K2.
Jak widać  życie potrafi być piękne i kolorowe  nawet w Kolbuszowej.
Dziękujemy panie Burmistrzu!

Na ile otwarty jest Pan Dorian Pik?

Na ile otwarty jest Pan Dorian Pik (wokalista i leader Le Moora, społecznik, Przewodniczący Komisji Oświaty, Kultury {i takich tam innych})?
A co by było gdyby podczas tegorocznych Dni Kolbuszowej zagrały … wspólnie miejscowe zespoły (dziwnie niedoceniane w tym mieście – mam wrażenie)?
Otóż marzy mi się, żeby Pan Jarek Mazur zagrał z Le Moorem (np. na basie); natomiast Pan „Leon” dałby czadu z Kocirbą.
Pan Jarek – podobno – jest otwarty na współpracę.
Panie Dorianie, co Pan na to? (potrzebne numery, emalie czy fejsbóki łatwe do namierzenia).
Nie będę się już upierać, żeby wszyscy zagrali toples .

P.S. Pragnę zauważyć, że idea i tekst powstały 28 kwietnia. Nie jest to więc żart primaaprilisowy.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Taki oto list dostałem nocną porą od (nie) mieszkanki Kolbuszowej zauroczonej naszym miasteczkiem.Wiadomo że w Kolbie niektórzy muzycy mają wilczy bilet ,więc dlaczego największy tutaj wywrotowiec,radny Dorian Pik nie zagra numeru roku?Ot tak dla muzyki ,dla wszystkich którzy muzykę kochają.No...
Dorian, daj z Kocirbą czadu!


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dziękuje za.... no właśnie ludzie spoza Kolbuszowej  bardziej interesują się tym co dzieje się w naszym miasteczku.Autorce apelu dedykuję piosenkę którą kiedyś zaśpiewał Dorian.

>>kliknij tutaj<<

Wszystkie Mazury świata

Kocirba zagra...

...znowu nie w Kolbuszowej.

Moja praca, moja pasja Ryszard Sziller

>>kliknij tutaj i posłuchaj<<

Kolbuszowski folklor

Ostatnio zastanawiałem sie dlaczego burmistrz nie zaprasza na "Dni Kolbuszowej" miejscowych dobrych markowych zespołów które występują wszędzie tylko nie w naszym miasteczku.
Okazuje się że nie dość że musiałby by wystąpić za darmo, to jeszcze musiały by oto poprosić na kolanach.

Szlak Chasydzki?

2011-08-16 SZLAK CHASYDZKI. KOLBUSZOWA

Z radością informujemy, że do Szlaku Chasydzkiego dołączyła kolejna, 25. już miejscowość: Kolbuszowa w województwie podkarpackim.

Szlak Chasydzki to trasa wiodąca śladami Żydów z południowo-wschodniej Polski. Partnerami Fundacji w realizacji projektu jest już 25 gmin z terenów Lubelszczyzny i Podkarpacia, w których zachowały się bezcenne ślady wielowiekowej obecności polskich Żydów: Baligród, Biłgoraj, Chełm, Cieszanów, Dębica, Dynów, Jarosław, Kolbuszowa, Kraśnik, Lesko, Leżajsk, Lublin, Łańcut, Łęczna, Przemyśl, Radomyśl Wielki, Ropczyce, Rymanów, Sanok, Tarnobrzeg, Ulanów, Ustrzyki Dolne, Wielkie Oczy, Włodawa i Zamość.

Szlak przebiega przez tak interesujące tereny jak Roztocze czy Bieszczady i łączy miejscowości, w których znajdują się zarówno imponujące synagogi, jak i cmentarze żydowskie, na których nierzadko znaleźć można nagrobki pochodzące z XVIII, XVII, a nawet XVI w. Wiele z tych cmentarzy jest wciąż odwiedzanych przez chasydów przybywających z całego świata.
całość


Kto podpisał i kiedy stosowną umowę z Fundacją Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego?Kto w UM nadzoruje ten projekt?Dlaczego tego nie ma w materiałach reklamowych miasta ?
Kolejna amatorszczyzna w wykonaniu  działu promocji UM?

Dlatego Fryc poparł Chmielowca?

Prawo zamówień publicznych nie zakazuje udziału firmy radnego w przetargach organizowanych przez własną gminę. Prowadzi to do patologicznej sytuacji. Radny najpierw głosuje za przeprowadzeniem inwestycji, a później jego firma startuje w przetargu i go wygrywa.

Udział radnego nie musi się zresztą ograniczać do samego głosowania. Będąc przewodniczącym czy nawet zwykłym członkiem komisji merytorycznej w gminie, ma realny wpływ, na to, na co będą szły publiczne pieniądze. Tak np. przewodniczący komisji ochrony środowiska może przeforsować budowę oczyszczalni ścieków i tak pokierować pracami, aby parametry przetargu faworyzowały firmę, w której on sam ma 100 proc. udziałów. Zresztą sama znajomość z gminnymi urzędnikami, którzy wchodzą w skład komisji przetargowej, może go stawiać w uprzywilejowanej sytuacji.


To zadziwiające, że pomimo kilkunastu nowelizacji przepisów o przetargach nikt nie zauważył problemu uczestnictwa w nich spółek należących do radnych. Konflikt interesów jest przecież oczywisty. Z jednej strony radny decyduje, czy inwestycja będzie realizowana, z drugiej – spółka, w której ma udziały, może się ubiegać o to zlecenie. Radny podejmuje więc decyzję we własnej sprawie.

Nie można też mówić o uczciwej konkurencji. Firma należąca do radnego z natury rzeczy jest uprzywilejowana. Może mieć szybszy i pełniejszy dostęp do informacji. Trudno też sobie wyobrazić, żeby członkowie komisji przetargowej dopatrywali się błędów w jej ofercie, zwłaszcza gdy radny należy do opcji aktualnie rządzącej w gminie.
Komentuje Grażyna Kopińska z Fundacji Batorego.

źródło

Powiatowa moda.

Pierwszy raz w historii tego bloga ocenzurowałem swój własny tekst już po publikacji.W ciągu pół godziny dostałem kilkanaście protestów od wzburzonych pań ,które żądały usunięcia,bądź zretuszowania  zdjęcia

( ściągniętego  z jednego z  kolbuszowskich portali) na którym widniały ich koleżanki.Eskalacja protestu była tak duża że na szali postawiono ruskie  pierogi na dzisiejszy  obiad .Nic więc dziwnego że się ugiąłem.

Kobieta powinna być piękna w każdym wieku. Niestety wiele pań przekraczając 50. rok życia przestaje o siebie dbać. Nic jednak nie poprawia tak humoru, jak odpowiedni wygląd i pewność siebie. Kobiety dojrzałe mogą wyglądać atrakcyjnie. Dowodem tego są światowe gwiazdy, jak Sharon Stone, Madonna oraz Meryl Strzep i Goldie Hawn, które są już po 60 – tce. Nadal wyglądają promiennie i kontynuują karierę. Ich sekretem jest między innymi odpowiednio dobrany ubiór.

Moda może zdziałać cuda i wspaniale odmłodzić. Trzeba znać jednak parę trików z nią związanych. Wygląd powinien być efektowny i stylowy. Można więc przewertować garderobę i wyrzucić wszystkie ubrania, które są już niemodne, w których się nie chodzi. Następnie zacząć uzupełniać ją nowymi rzeczami. Liczy się jednak przede wszystkim jakość, a nie ilość.

Warto zainwestować w ubrania podstawowe, takie jak żakiet, kardigan czy spodnie. Wiele kobiet w tym wieku wybiera ubrania obszerne z nadzieją, że pod nimi ukryje się zbędne kilogramy. Nie ma nic bardziej mylnego. Takie ubrania tylko podkreślą tuszę. Najlepiej jest nosić fasony dopasowane, podkreślające kształty, które optycznie wyszczuplają.

W wieku dojrzałym należy zrezygnować z ekstrawagancji, błyszczących materiałów. Dla kobiet po 50. roku życia nie będą odpowiednie też wszelkie lamówki, wyszukane wzory czy nadruki. Najlepiej
 wybierać z materiałów jedwab, aksamit, kaszmir czy futro. Kolorystyka odzieży również powinna być stonowana.

Można dobierać kolory podstawowe, takie jak szary, ecru, zieleń, śliwka, grafit czy bardziej odważne czerwień. Jasne barwy z kolei działają odmładzająco. Szczególnie dobrze prezentuje się beż, kremowy, pudrowy róż. Sprawdzonym kolorem jest też biel i klasyczna czerń. Ta ostatnia nie tylko wyszczupli, ale i wyostrzy rysy.

Wzory nie są zupełnie zakazane. Można je nosić, ale w umiarze. W groszki może być na przykład apaszka. Jeśli wybiera się kratkę, to tylko bardzo drobną i zgrabną. Najlepsze są jednak tkaniny gładkie, klasyczne. Je można przełamać dodatkami. Pasować będzie mała broszka z cekinami, małe frędzle, kolczyki czy kokardka przy obuwiu.

Torebkę najlepiej wybrać średniej wielkości, w tym samym kolorze co buty. Te z kolei nie powinny być na szpilce. W tym wieku najlepiej chodzić w balerinach, sandałach. Lepiej wyrzucić bezkształtne mokasyny czy toporne półbuty.

Makijaż starszej kobiety podobnie jak ubiór powinien być minimalistyczny, w naturalnych kolorach. Włosy najlepiej związać, można urozmaicić fryzurę grzywką.

całość

Czytanie pod chmurką-galeria

Galeria artysty fotografik pani Moniki Śnieżek

 >> kliknij tutaj<<

Galeria artysty fotografik pani Moniki Śnieżek

>> kliknj tutaj<<

Miedza radnego Fryca

Jak się dowiadujemy z Korso ,radny Fryc znalazł sposób na sfinansowanie w dziurawym budżecie podwyżek diet radych.Poradził burmistrzowi aby ten znalazł wszystkie nielegalne "przygrodzenia" własności gminnej.Taki skrawek ziemi można później sprzedać,wydzierżawić,opodatkować.Czyli same zyski.
Burmistrz się miga ponieważ takie szukanie to dodatkowe koszty.Raz  mapy,praca ludzi , plus wynajęcie geodety,notariusza-suma sumarum wydatki będą (wg burmistrza) większe niż zyski przez lata ,a w budżecie dziura.

Można by ogłosić amnestię dla tych którzy zgłoszą się przez następne 6 miesięcy dobrowolnie ,by zmniejszyć koszty.Możliwości jest dużo.Zuba jednak nie chce zadzierać z mieszkańcami przed wyborami.I co mu pan zrobisz ?

Ponieważ w maglu jesteśmy złośliwi i mamy fenomenalna pamięć do głupot, to podpowiadamy.
Otóż na kolbuszowskim rynku wielu właścicieli kamieniczek użytkuje  mienie gminne od lat  i nie płaci za to należnych podatków.Tutaj budżet może  najwięcej zyskać.

No tak ,pani Ewy to nawet radny Fryc boi się ruszyć.

Felga z oponą do BMW "18" .

Stała się rzecz przykra.

 Delikatnie mówiąć dn 20.04.13r uprowadzono mi w całośći felge z oponą do bmw 18" na myjniu bezdotykowej "MRÓWKA" w Kolbuszowej, przyjaciel który to zrobił jest na kamerze widoczny i w związku z zaistniałą sytuacją bede zmuszony dać nagranie w sieci no chyba że bedzie tak ktoś uprzejmy i napisze prywatnie;) uważam ze nie ma potrzeby mieszania naszej super szybko dokładnie tropicielskiej Kolbuszowskiej Policji w tej sprawię.. nastały czasy ze moge delikatnie sprawe załatwic przez fb i ominąc naszą piękna komende która ma miejsce niedaleko całego zdażenia. "moim zdaniem ma dużo ważniejszych rzeczy na głowie;)" dziękuje wszystkim za przeczytanie tego o to "ogłoszenia" i bardzo prosze o pomoc:) drodzy przyjacilele odwdziecze sie pieknie bo nie ukrywam zależy mi na tym z góry dzięki;)

żródło



Właściciele BMW zawsze wzbudzają u mnie współczucie...